O vakitler, ben, hısımım Fatih Nalbantbaşı ve Yavuz Nalbantbaşı ile CEMİYETİN SESİ Gazetesini çıkartıyoruz. 50-60 sayfa gazete çıkarttığımız yıllar.
Dönemin Belediye Başkanı sayın Hanefi Mahçiçek ile Dr. Sait Emirmahmutoğlu’nun hayatını kaybettiği eve gittik. (Eski İhlas Finans üzerinde) Hasta yatağında bile espriyi hayatından çıkartmayan Dr. Sait Emirmahmutoğlu, Hanifi Mahçiçek’e, ”Oğlum Hanifi, biz senelerdir bu insanlara, Maraşlılara hep pis, yazının yüzünün boklu sularını içirdik. Sakın ola ki sen içirmeyesin. Sana vasiyetimdir, şayet bu vasiyetimi yerine getirmezsen öbür dünyada iki elim yakanda olacak, unutma!” demişti.
VASİYET YERİNE GEMİŞTİ, GELECEKTİ
2001 yılları işte. Başkan Mahçiçek söz verdi, “Tamam, sözünü tutacağım, bu şehrin insanlarına temiz, cazibe ile içilecek su getireceğim” demişti.
Ayrıldık.
Zaten Dr. Sait ağabeyimiz e 15 gün sonra hayatını kaybetmişti.
Ve proje adamı, verdiği sözü yerine getiren, kaynak üretmek için yaratılmış Başkan Mahçiçek ile, Andırın’a, şimdiki Karasu’yun başına gittik.
Bana, “İşte Mehmetçiğim, Dr. Sait abimize verdiğimiz söz bu. Maraş halkına temiz su içireceğiz. Bu su cazibe ile Maraş’a gidecek” demişti.
Demişti ama giderken-gelirken zor coğrafyayı görünce bunun kolay olmayacağını hatta imkansız olacağını düşünmedim, nihayetinde de yazmadım değil.
VE O ZOR COĞRAFYADAN O SU GELDİ
Bugün bu şehir halkı cazibe ile kaynak suyu içiyorsa, bunu önce merhum Dr. Sait Emirmahmutoğlu’na, sonra da O’nun vasiyetini yerine getiren sayın Hanefi Mahçiçek’e borçludur.
Teşekkürler Mahçiçek Başkanım!
MERHUM DR. SAİT AĞABEYİMİZİ RAHMETLE ANIYORUM!