Aristoteles gençleri değil yaşlıları severdi. Platon kanalıyla bize ulaşan Sokrates ise gençleri. Sokrates gençlerin o heyecanlı, duygu dolu ve dinamik hâlini bıyık altından gülümseyerek karşılarken Aristoteles ölçülülüğün ve tecrübenin tarafını tutar. Aristoteles’e göre yaşlılardan öğreneceğimiz çok fazla şey vardır.
Tamam da, büyük komutan M. Kemal Atatürk’ün gençliğe verdiği önemi, ölümünden bugüne kadar yaşayan ‘Gençliğe hitabesi’nin bir anlamı yok mu?
Peki, genç kimdir? Onları yaşlılardan ayıran şey nedir? Yetişkinler mi gençlere kılavuzluk etmelidir, gençler mi yetişkinlere?
Yaşadığımız çağda yaşlılık zor. Her ne kadar her yaşın kendine göre bir kıymet, anlamı olsa da, gençlik başka şey. Hep ‘Keşke 40-50 yıl öncesinde olsak!’ diye hangi yaşlımızın içinden geçmedi ki.
Fakat heyhat! Zamanı geri döndüremiyor, yaşanmışları acı-tatlı hatıralarıyla içinize gömüyorsunuz.
*
Şimdi ne varsa gençlikte, gençlerde var. Onlar umudumuz, onlar geleceğimiz, onlar ülkenin, yerel yönetimlerin kalkınmasının ana unsuru, en kıymetli figürleri olmuştur, olacaktır, olmaya devam edecekler.
Siyasetçi de olsa, iş dünyasından olsalar da, günlük yaşamda her gün karşılaştığımız, ismini dahi bilmediğimiz pırıl pırıl gençlerin bu ülkeye, bu şehre katacakları çok şey olduğunu söyleyerek meramıma, söylemek istediğime geliyorum.
Başlıktan kimi kast ettiğimi mutlaka anlamışsınızdır!
Uzun zamandır tanıdığım, ki sizin de tanıdığınıza eminim, Fatih Yıldız. Öyle bir sönüp bir parlayanlardan değil bu. Kuyruklu yıldız gibi, sadece kendi çevresini değil, yaşadığı tüm alanları sürekli aydınlatan, ışık veren bir vatandaştır Fatih Yıldız.
Bertiz derseniz, yörenin tanıtımı, coğrafyası, hafızası dersiniz, karşınızda O’nu bulursunuz.
Güreş de dahil, sporun tüm dallarında onun imzasını, katkısını bir kenara koysanız bile, yörenin futbol takımı Bertizspor dersiniz aklınıza hemen O gelir. Kulüp Başkanı.
Kültür ve edebiyat dersiniz, bu alanda rüştünü ispat etmiş kişidir.
Sosyal yaşam, insan sevgisi, yüreğinde biriktirdiği dost sayısını toplamak için sayılar-rakamlar yetersiz kalır.
Hani amiyane tabir vardır ya, bir koltukta birden fazla karpuz taşımak, ya da her parmağında ayrı bir marifet, yetenek.
Öyle biri işte Fatih Yıldız!
*
Nihayetinde 31 Mart 2024 mahalli seçimlerinde soyadı gibi yıldızı parlayan siyasi parti Yeniden Refah’tan Dulkadiroğlu Belediye Başkan Yardımcısı.
Dediler ki Mehmet Akpınar’ın kayınçosu. Evet, aynen öyle.
Ama koltuğu doldurduğuna bakacaksınız, ama eniştesini değil, Başkanı Akpınar’ın yükünü alan yerel yönetici şimdi O. Ne insanlara yük oldu bugüne kadar, ne de belediyeye, eniştesine, yani başkanına.
Hayatın, belediyenin her alanında O var. Mükemmel bir temsil yeteneği var. O kadar da mütevazı, o kadar da kalender, o kadar da güler yüzlü, munis, cana yakın ve tatlı dilli.
Kibir, yüksek ego, güç zehirlenmesi ondan uzakta. Bugüne kadar ne siyasi, ne mesleki, ne toplumsal bir sabıkasını duyduk, okuduk. Düz ve net insan.
Neymiş, Akpınar’ın kaynı imiş. Olabilir, suç mu, günah mı? Her başkanın kendi ekibi ile çalışma özgürlüğü yok mu? Her belediye başkanı ekibi kadar değil mi?
Hadi yazıyı uzatmadan bir Maraş sözü ile bitirelim; ‘Parayı koynuna, avradı kaynına güven!’
Anladınız siz!