Başarıyı ödüllendirmek ve engelli sporcu dostu olduğunu söyleyenler, nerdesiniz!

22 Ocak 2014, 08:56

847 kez okundu.

Dün büromuza, genç, yüzünde masumiyet akan, elde ettiği başarının mutluluğunu anlatmaya çalışan bir sporcu geldi.

Macaristan’da, 2-7 Aralık 2013 tarihlerinde, 22 ülkeden 240 sporcunun katıldığı Büyükler Görme Engelliler Judo Avrupa Şampiyonasında Avrupa 3. olmuş.

Ayrıca, 66 kiloda Dünya Oyunlarında da aynı başarıyı göstermiş, yine üçüncü olmuş.

Bununla kalmamış, başarısından ötürü, Devlet Sporcusu ünvanını elde etmiş.

Ulusal yazılı ve görsel medya hep bu sporcumuzdan söz etmiş.

Bununla da kalmamış, üniversitede, beden eğitimi olmayı garantilemiş. Bakın, en sevindirici yanı bu işte.

Kimden söz ediyorum.

Sinan Davşan’dan… Daha 20 yaşındaki bu delikanlı, öz be öz Maraşlı. Kahramanmaraş Lisesinden mezun.

Görme engelli…

Ama azimli, ama başarıya kendini odaklamış, endekslemiş, inançlı ve kararlı bir delikanlı.

Daha önceki müsabakalara katılmadan önce, sponsor aramış kendine. Tabi en büyük yardımcısının da hocası Mustafa Karakız olduğunu belirtelim önce.

Başarısındaki en büyük pay sahibi…

Hayırsever işadamı, şehrimizde sanayileşmenin duayen ismi, baba adam İsmail Kurtul’a, sonra da yine hayırsever babanın hayırsever evladı, değerli dost Abdulkadir Kurtul’a gitmişler. Karınca kararınca o da destek olmuş. Maddi manevi, her neyse… Allah razı olsun!

Kıt imkânlarda çalışmış Sinan Davşan. Hedefinde dünya şampiyonası ve olimpiyatlara katılmak varken, onun elinden tutan, başarısını ödüllendiren de aynı zamanda gazetemiz yazarı, Görme Engelliler Spor Federasyonu İl temsilcisi Gökhan Binici olmuş.

“Başka ne gibi ihtiyaçları talepleri olursa, başımla gözüm üstüne!” diyen yiğit başkan Gökhan Binici, başarıya katkı anlamında, genç yetenek Davşan’a bir tablet hediye ediyor.

Neyse…

Geldik zurnanın zırt dediği yere…

Siyasetçilere, yerel yöneticilere, spordan sorumlu müdürlere bakarsanız, sorarsanız, kendilerini sporcu dostu, en çok da engelli dostu gösterirler, yerine koyarlar.

Lakin iş icraata, desteğe, sponsor olmaya gelince, kıllarını kıpırdatmadıkları gibi, destek olmaya çalışanlara da mani olmak gibi bir huya, karaktere sahiptirler.

Laf çok, vaad çok, icraat sıfır…

Hikâye adamlar…

Bu şehirden para kazanan insanlar, bu şehrin evlatlarına sahip çıkmazlar. Siyasetçi de olsa, yerel yönetici de olsa, bilmem nerede il müdürü de olsa, görmemezlikten, duymamazlıktan gelirler, başlarını çevirirler ki, kimse görmesin diye…

Bereket versin sporcusuna sahip çıkan başkanlar var bu şehirde. Başkan dediysem, öyle bir partinin il başkanı, bir ilin ya da ilçenin belediye başkanı değil, GESF Başkanı Binici, çam sakızı çoban armağanı türünden bir tableti hediye ediyor sporcusuna.

Bu memlekette insanlık ölmüş kardeşim, ağlayanı yok!

Engelli sporcu dostu olduğunu her fırsatta söyleyenlere söylüyorum, biraz utanmanız varsa, kendi içinizden çıkan değerlere sahip çıkın.

Yoksa, zaten mesele yok!