Senesini tam olarak hatırladığımı sanmıyorum. Aklımda kaldığı kadar yazıyorum, yıl 1994…
Sağlık camiası, o dönem il sağlık müdürü Osman Nacaroğlu…
Dün olduğu kadara bu gün de iri, lezzetli domatesi ile ünlenen BULANIK Mahallesine bir sağlık ocağı yapmak düşer etkili ve yetkili kimselerin aklına.
Hani şu GÜNDEĞMEZ denilen görsellik harikası olan mahalle… Suyu, buz gibi havası ve enfes manzarası ile insanı büyüleyen GÜNDEĞMEZ için düşünülen sağlık ocağına başlanır.
Mahallenin hemen girişinde, sağda, yol üzerinde sayılır. (o zamanlar)
*
Sağlık ocağı biter, müteahhidi teslim eder. Sağlık Müdürlüğünün denetim elamanları ‘sağlam’ diye rapor da verirler, onaylarlar yani.
Sağlam, kusursuz, eksiksiz, noksansız diye teslim alınır, sonra da çok büyük iş yapıyorlarmış gibi derler ki, ‘Buraya bir hemşire gönderelim!’
Gönderirler. Bir genç kız gelir, yeni mezun.
Yeni mezun genç kız memnundur hayatından. İşe girmiştir, sağlık ocağına atanmıştır. Kapıdan girer içeri, eşyalarını dandik bir masanın üzerine bırakır. O zamanki ulaşım şartlarını gözünüzün önüne getirin, yorulmuştur genç hemşire, elini yüzünü yıkamak ister.
O da ne?
Musluktan su gelmiyor, “sular kesik herhalde!” diye düşünür.
Akşam olmuştur, yatacak yerini hazırlar, ışıkları yakmak ister. İkinci kez, o da ne!
Işık yanmıyor. Prize dokunuyor, yok, ışıklar, yani elektrik yok. yanmıyor.
*
Sinirleniyor. Su yok, elektrik yok.
Muhtara gidiyor doğru. Böyleyken böyle der. Morali bozulmuştur. Muhtar da üzülür yokluğa, çaresizliğe. Bir şey diyemez.
Evine buyur eder. Zaten muhtarların kaderidir, garibanlara, yoksullara, kimsesizlere sahip çıkmak, yedirip içirmek, yatırmak…
Öyle de yapar!
*
Yeni olmasına rağmen resmen dökülen, elektriği yanmayan, suyu akamayan dandik sağlık ocağının bu meselesi Sağlık Müdürü Osman Nacaroğlu’na intikal ettirilir. Nacaroğlu, dürüst, düzgün, bu tür alavere-dalaverelere bulaşmayan, nefret eden başarılı bir bürokrat.
Üstelik de sağlık camiasında çok sevilen birisi.
Araştırır, soruşturur, sorumluların kim olduğunu öğrenir.
*
Sonra…
Sonrasını bilmiyoruz. Bundan 7-8 yıl önce bu döküntü, bu harabe, bu virane sağlık ocağının önünden geçmiş Gündeğmez’e gitmiştim.
Şimdi ne halde bilmiyorum, sahi, şimdi orada, ya da mahallenin başka yerinde sağlık ocağı var mı, varsa fiziki olarak nasıl?
Bir bilgilendiren çıkar zahar!
*
Son not, şimdi sağlık adına nasıl ve nereye adım attığını, ne yaptığını bilen bir Sağlık Müdürümüz ve ekibi var. Soruyor, sorguluyor, araştırıyor, yanlışın peşini bırakmıyor.
Sağlık adına verdiği hizmetler için kutluyorum bu ekibi.