Dün Bayrampaşa’yı elimizden kaçırdık! Kaçan gollere ve giden puanlara yanıyorum!

30 Kasım 2015, 08:30

501 kez okundu.

Dışarıda başarılı sonuçlar elde eden, galip gelerek taraftarı ümitlendiren takımlarımız, her nedense aynı başarıyı kendi saha ve seyircisi önünde gösteremiyorlar.

Hem Belediyespor, hem de Kahramanmaraşspor.

İçerde başka, dışarıda başkalar. Alınan skorlar bunu göstermiyor mu?

Ve... Aynı oyun bir kere daha sahneye konuldu.

12Şusat Stadyumunda seyirci fena değildi. Üstelik de bu seyirci her geçen gün artıyordu. Kadını ile, erkeği ile...

Gerçekten bayanların maça ilgisi de her geçen gün artıyordu. Tribünlerin karşılıklı paslaşması, seyircinin takımı ateşlemek adına sürekli desteklemesi...

Maça gelince...

Rakip sıradan takım değildi. Koskoca Bayrampaşa... İyi pas ve top yapan oyuncuları vardı. Ve ilk tehlikeli atakları da 15. dakikada geldi. Forvet oyuncularının yerden sert şutu, yan direkten dışarı çıkınca, biz de rahat bir nefes aldık, derin bir 'ooohhh' dedik.

Rakip baskılı oynuyordu. Bu baskı da golü geciktirmedi ki gol de geliyorum diyordu dakikalardır. Nitekim 19. dakikada rakip oyuncu Gökhan yerden plase ile topu ağlarla buluşturdu.

Zamansız gelen gol, takımı şoke etmiş, bu saatten sonra, ki devrenin bitimine kadar bizim oyuncular ne yaptığını bilemez haldeydi. Rakip orta sahaya hakimdi, topu ayağında tutmuyor, sürekli atak futbolu ile göz dolduruyordu. Çünkü oyunun kontrolü ellerindeydi.

Derken Alpedo@Kahramanmaraşspor'un golü geldi. Sağdan atağa kalkan Mehmet Menderes Önkuzu, yine golcülüğünü gösterdi, maçın 30. dakikasında taraftarı rahatlatan golü ağlarla buluşturunca, taraftar da heyecanlandı. 1-1

Gol, takımın moralini yükseltmeye yetmişti. İlk yarının sonlarına doğru atak üstüne atak geliştirdiyse de, özellikle 42 dakikada galibiyet golünü kaçıran yine kırmızı-beyazlılardı. 6 pas içinde gol olacak pozisyonu rakibin defans oyuncuları kornere atınca, takım bir golden, daha doğrusu galibiyet golünden oluverdi.

İlk yarı berabere bitti.

İkinci yarıda rakip sanki kendi sahasına çekilmiş, beraberliğe razı gibiydi. Çünkü kırmızı beyazlı takımımız atak bir oyun sergiliyordu. Rakip kaleye uzaktan veya 18 içinden gönderilen şutlar, rakip saha içinde tehlikeli olduysa da, galibiyet golüne yetmedi. İkinci yarının başından maçın bitimine kadar kırmızı beyazlılar adeta tek kale oynadı. Bu defa atak oyun sergileyen takımımız olunca, taraftar gol bekledi. Çok gol pozisyonu ürettik ama gol bölgelerinde başarılı olamayınca, beklediğimiz galibiyet golü bir türlü gelmedi.

Rakibi bunalttıkça bunalttık, lakin ikinci golü bir türlü bulamadık.

3 dakikalık uzatmaya rağmen, skor değişmeyince, rakibe bir puan hediye ettik, biz de 1 puana razı olduk.

Yoruma gelince... Hava futbol için müsait. Taraftar her geçen gün artan bir heyecanla takımını desteklemeye devam ediyor. Bayanların bile çokluğu bunun en bariz göstergesi. Zemin fena değil. Ancak orta sahada az bir yer (drenajdan veya çökmeden meydana gelmiş olsa gerek) beni değiştirin diye bas bas bağırıyor.

Sanıyorum yetkililer bunu görmüştür.

Ve daha önce de yazdım, taraftar takımını yalnız bırakmazken, her ne kadar dün cenaze vardı, maça gelmemiş olabilirlerdi ki olması da gereken oydu, siyasiler, bürokratlar, işadamları acaba bir gün maça gelip, seyretmeyi, taraftarı ateşlemeyi düşünmüyorlar mıydı?

Reklam... Sahada ilaç için aklı başında bir tane dahi reklam panosu yok.

Bu ayıp da firmalara, sözde Maraş sevdalısı ve marka olduğunu söyleyen işletmelere kapak olsun!