Dünyayı düzeltmek sana mı kaldı?

25 Ocak 2014, 08:36

984 kez okundu.

Adaylar belli olunca, tabi sevinen kadar üzülenler de oldu. Emek vermiş, zaman ve parasını harcamış, evini-barkını ihmal edip, günlük ve sosyal yaşamda selam bile vermediği insanların elini sıkmış, kapısını çalıp çayını içmiş aday adayları, iki seksen uzanınca, siz bakmayın onların “Seçilsem de, seçilmesem de partimin yanındayım, arkasındayım. Partim kimi seçerse, kimi aday gösterirse, bütün gücümle destek vereceğim!” palavralarına.

Kendilerinin bile inanmadığı vaadlere…

Sanki vatandaş da kül yutacak!

Belli etmeseler de, açık açık söylemeseler de, kırılacaklar, küsecekler, partinin olduğu kaldırımı bırakın, yolu bile değiştirecekler, düne kadar selam verip düğme ilikledikleri, esas duruşa geçtikleri liderleri ile göz göze gelmemek için bin bir yolu deneyecekler.

Bu dün de böyleydi, bugün de böyle, yarın da böyle olacak, endişeye mahal yok!

Adamın biri bir haftanın yorgunluğundan sonra pazar sabahı, kalktığında, bütün haftanın yorgunluğunu çıkartmak için, eline gazetesini aldı ve tüm gün tembellik yapıp evde oturacağını düşündü. Tam bunları düşünürken, oğlu koşarak geldi ve sinemaya ne zaman gideceklerini sordu.

Baba oğluna söz vermişti, bu hafta sonu sinemaya götürecekti ama hiç dışarıya çıkmak istemediğinden bir bahane bulması gerekiyordu.

Bu arada gazetenin promosyon olarak dağıttığı dünya haritası gözüne ilişti, önce haritayı küçük parçacıklara ayırdı ve oğluna “Eğer bu haritayı düzeltebilirsen, seni sinemaya götüreceğim” dedi.

Rahatlamıştı.

“Nasıl olsa en iyi coğrafya profesörünü bile getirsen bu haritayı akşama kadar düzeltemez” diye düşünerek tekrar gazetesine daldı. Arkasından 10 dakika bile geçmemişti ki oğlu koşarak geldi ve; “Baba sinemaya gidebiliriz, haritayı düzelttim” dedi.

Adam önce inanamadı ama gerçekten dünya haritası düzelmişti. Hayretler içerisinde oğluna bunu nasıl yaptığını sordu. Çocuk şu ibretlik açıklamayı yaptı; “Bana verdiğin haritanın arakasında insan resmi vardı. İnsanı düzelttiğim zaman dünya kendiliğinden düzelmişti”

Bu hikâyeden alınacak ders vardır, buyrun!

NOT: bu meseleye ilişkin yazımız bitmedi, haftaya devamı…