Ekinözü ve Nursi Çeleğen…

15 Şubat 2018, 17:24

587 kez okundu.

Öyle bir zamandayız ki, herkes siyasetçi, herkes yerel yönetici, herkes spor yorumcusu… Kimse burnundan kıl aldırmıyor.

Ve kurumları, kişileri eleştirmek dünyanın en kolay işi. Kaşını beğenmedin, gözüne bahane buldun, boyunu-pusuna dudak büktün, tuttuğu takım hoşuna gitmedi, hadi gel vuralım şuna!

Kişiliğine, hizmetine bakan yok!

Hele bir de bireysel çıkarlarına ters düştüyse, ‘bundan bir cacık olmaz’ demek dünyanın en kolay işi. Nasıl olsa yalan söyleyeni Ahırdağı’na da kaldırmıyorlar. Söyle, yaz… Gümrük de yok, salla gitsin!

Peki, bu kadar ucuz mu, bu kadara kolay mı? Tabi ki değil..

Bir başkan… Yöresi, adı sanı ne olursa olsun, lafım genel. Devletin imkanlarını çıkarına tahvil ediyorsa, haksız mal-mülk ediniyorsa, harama-rüşvete bulaşmış ise, yolsuzluğa bulaşmış ise, ahlaksızın önde gideni ise, tabi ki eleştireceksin. Tabi ki yüzüne yüzüne çarpacaksın.

Uyaracaksın, doğruyu dürüstü bulana kadar… Gerekirse, adliye orada…

Sizi bilmem de, bendeniz Nursi Çeleğen’i beğenirim, takdir ederim. Niye derseniz? Takıntısı yok, gönlü yücelerde değil, insanlara tepeden bakan biri hiç değil. Büyükle büyük, çocukla çocuk. Bir ilçe… Dağlık ve zor bir coğrafya. Üstelik dağınık. Ne yapsan, ne etsen gözükmez. Derli toplu yer olsa, amenna! Zaten ilçenin imkanları da belli.. Eksiği, noktası yok mu, olabilir? Kimin yok, kim dört dörtlük!

Bereket versin birkaç aylık sağlık turizmi ilçeye hareketlilik, ekonomiye canlılık getiriyor da, orada yaşayan insanların biraz yüzü gülebiliyor. İlçesinin, nimetlerinin kıymetini bilmesi gerek sevgili başkanın da…

Ekinözü… Sapa yerde. Şehir merkezinden bile direkt giden araba yok.

Herkesin karakteri de farklı. Dedim ya, beş parmağın beşi bir değil. Herkesin zevkleri, nefret objeleri, zaafları, alışkanlıkları, tutkuları da öyle. Ben Fenerbahçe’yi tutuyorum diye, beni yok sayamazsın. Sen Galatasaray’lısın diye ben seni yok hükmünde gösteremem…

Birbirimize alışmamız, tahammül etmemiz lazım. Bizim en büyük eksikliğimiz bu. Birbirimizi anlamakta zorlanıyoruz, anlamak istemiyoruz açıkçası.

Eleştiri olsun. Eleştiriye de tahammül etmesini bileceğiz. Dedim ya, herkesin siyaset uzmanı, usta spor yorumcusu, dört dörtlük belediye başkanı kesildiği günümüzde, insanları mutlu etmenin ne kadar zor olduğunu bilmekte fayda var.

Çünkü insanların renkleri, dilleri, takımları, renkleri, dokuları ve inançları farklı.

Başkan sayın Nursi Çeleğen… Kalender adam. Saf, kalbinde kötülük taşımayan, halkı ile iç-içe yaşamayı ilke edinmiş, halkının yaşamını kolaylaştırmak için çaba sarf eden bir yerel yönetici. Ben böyle gördüm, böyle tanıdım, böyle sevdim. Eksiği yok mu, olabilir. İlçesine daha çok, daha mükemmel hizmetler veremez mi, yatırımları getiremez mi? Bir de geçmiştekileri sorgulayın bakalım. Onlar ne yapmışlar ilçe için. Hangisi elini taşın altına koymuş?

Ve…

Hangimiz dört dörtlüğüz ki. Birini eleştirmeden, önce kendimize bakalım. Aynayı kendimize çevirelim. Her zaman diyorum ya, birini öldüreceksek, vuracaksak, ilk kurşunu hiç günahı olmayan sıksın!

Seviyorum seni Nursi başkan…

NOT: birkaç gün sonraki yazım, Çağlayancerit Belediye Başkanı Üzeyir Kızılseki ile ilgili…