banner1524

Tüm ülkemizde olduğu kadar, Kahramanmaraş’ta da yerel, yani yazılı basın zor günler geçiriyor. Ulusal bazda bazı gazeteler gelir kaybı ve okur kaybı sebebiyle bir bir kapanırken, Kahramanmaraş da bundan farklı değil.

Yazılı basının bittiğine dair inanç, düşünce ve yorumlar gitgide artarken, dikkat kesilecek olursa, bu meslekten ekmek yemeye çalışanlar, artık geçim kapısı olarak, bir umut, bir çıkış noktası olarak gördükleri dijital yayına ağırlık verdiler.

Herkes kendi varlığını hissettirebilmek, ayakta durabilmek, yeniliklere kapı aralamak, sesini duyurabilmek anlamında yeni alternatifler ve çıkış noktaları aradığında, dijital yayıncılık can simidi gibi geliverdi.

Ve tuttu da… Çünkü hayat devam ediyor, başka işi ve geçim kapısı olmayan arkadaşlarımız, kulvar değiştirdiler haklı olarak, ekmeklerini taştan çıkartma adına dijital yayına doğru yelken kırdılar.

Evet, tuttu demem ondan.

*

Bu bağlamda, şahsım şehrinden örnek verecek olursam, bendeniz dahil, birçok arkadaşımız gazete basmayı ikinci plana itti, askıya aldı.

Meselemiz Gökhan Şahin. Mahallenin delisi deseniz de, aklını kullanan, hayatın devam ettiği algısı ile ekmeğini taştan çıkartmayı başarıyor, şehir şehir geziyor, yeni adreslere, yeni isimlere yelken kırıyor, tanışıyor, kendini geliştiriyor ve ekmeğini de yiyor.

Herkes kendi şehrinde dijital yayıncılığı sürdürme çabası içinde iken, O Ege Tv’de programlar yapıyor, konuklar davet ediyor, öte yandan o şehir senin, bu şehir benim dolaşarak başkanlarla, kariyeri olan isimlerle programlar yapıyor, evine ekmek götürüyor.

*

İddia ediyorum, hükümette basından sorumlu bakan olsun, hele, şu sıralar gazetecilerin ekmeklerinin ellerinden alındığı dönemde, Gökhan Şahin ilaç gibi gelir.

O bakımdan, sevgili meslektaşımın aldığı ‘yılın gazetecisi’ ödülünü ona layık buluyorum, helal olsun diyorum, kıskananlar çatlasın diyorum.

Dikkat!

Yorum yapabilmek için üye girşi yapmanız gerekmektedir. Üye değilseniz hemen üye olun.

Üye Girişi Üye Ol

banner1527