Hem kul, hem kül nasıl olunur?

22 Aralık 2012, 11:31

788 kez okundu.

Valla, biraz bilmece gibi geldi. Bana, çıplak elle duvara çivi çakmayı hatırlattı. Ya da suya imza atmayı, boş çuvalı dik tutmaya çalışmayı, uçsuz bucaksız, yamacı görünmeyen denizlere yelken açmayı..

En nihayetinde rüzgâra karşı işemeyi…

Bazen, belki de çoğu zaman, hayatta değer verdiklerimizin üzerini çabuk çiziyoruz, unutuyor, kapsama alanı dışına itiyoruz.

Yücelttiklerimiz ile değersizleştirdiklerimizi aynı kefeye koyduğumuz da oluyor. Her ikisine de aynı gözlükle, aynı pencereden baktığımız da olmadı, olmuyor değil bugüne kadar. Belki insanın yerini, hakkını gözetiriz umuduyla hareket ederek.

Bilerek, ya da bilmeyerek…

Geç de olsa öğreniyor insan. Gerçi yaşı yoktur da, olsun, son pozisyonda, son demde de olsa öğrenmek güzel. Gerçeklerle yüzleşir gibi…

Kul olan, kül oluyor…

Yanıyor, küle dönüşüyor, sonra bir hafif rüzgârla savruluyor belirsiz yerlere. İzini de bulamıyorsun arasan dahi.

İnsanın insana kulluğundan söz ettiğimi anladınız tabi.

Demem o ki, Allah’ın sevgili kulu olmak varken, kulun kulu, kölesi olmak ne bize, ne insanlığa yakışıyor! Ah bir becerebilsek bunu…

Hadi balıklama dalalım yine. Gazeteciysen, birilerinin kulu olduysan, kiraladı isen kalemini, yüreğini, ne varsa senin olan, saltığa çıkarttıysan biri adına, kavak ağacı gibi çabuk tutuşur, üstelik kül olsan da, o külle çamaşır bile yıkanmıyor artık.

Yaşı 50’nin üstünde olanlar bilir, eskiden kadınlarımız, analarımız çamaşırı, kirlilerimizi kül ile yıkardı. Daha temiz olurdu, burcu burcu kokardı. Sabun, deterjan neredeydi ki, ara da bulasın!

Bu meselede sevgili Mustafa Şirin ve Karaozan dostlarım çok güzel yazılar yazdılar. Onların bu meselede eline su dökemem!

Gazeteci kalemini satmazdı, kiraya vermezdi. Bu düşünceyi savundular hep. Saygı duydum, eyvallah ettim! Yüreklerine sağlık!

Sadece basın camiasında değil, iş hayatında da aynı numara geçerli. Ortaklar mesela… Birlikte iş yapanlar… Ya da birinden borç alanlar, sonra da bu borcu emire dönüştürenler… Eeee, mecburen yani… Çünkü sistem böyle…

Bir bedel karşılığı, bir hizmet akdi sonrası kulluk ve kül’lük meselesi sözünü ettiğimiz.

Arkasından gelen kölelik…

Düzeysizlik, seviyesizlik, yalakalık, yavşaklık!

Artık daha başka aklınıza ne geliyorsa!