Korkularımız, korku nedenlerimiz ve kimden daha çok korkarız!

17 Kasım 2015, 10:10

645 kez okundu.

Yazdığımız yazıların, yorumların birilerini rahatsız etmesinden, fincancı katırlarının ürkmesinden korkarız.

Doğruları okumak, dinlemek kimsenin işine gelmiyor, sevmiyor. Doğru söyleyeni dokuz köyde kovarlar diyen kendileri. Bizi değil dokuz, neredeyse kırk dokuz köyden kovacaklar. O bakımdan, yazdığımız yazıların, ettiğimiz yorumların siyasiler tarafından beğenilmeyip, aforoz edilmesinden ve yanlış anlaşılmasından korkarız.

Herkes, hepimiz ekmek peşindeyiz. İşadamlarına pek dokunma. Dokunursan, onlar da başka türlü dokunurlar sana. İlanını, reklamını keserler. Bu yüzdendir ki, yazdığımız yazıların, ifade ettiğimiz yorumların işadamlarımızı incitmesinden korkarız.

Sevdiklerimize onları çok sevdiğimizi söylemekte gecikiriz bazen. Laf veya iş olsun diye değil, gerçeğin ta kendisi olan yazdığımız yazıların dostlarımızı, sevdiklerimizi kırabileceğinden korkarız.

Siyasetçiler en çok. Doğruları dinlemekten hoşlanmazlar. Yazılmasından ve okumaktan da... Yazdığımız yazıların ekmeğimizi, suyumuzu keseceklerini bildiğimizden, onları incitecek, rahatsız edecek kelimeleri bilgisayarımızın klavyesinden çıkmasından korkarız.

Eee birader, her gün yalakalık da yapılmaz ki. Zaman ve şartların oluşması gerekirken, yazılarımızın ve yorumlarımızın adının önünde başkan yazan üst düzey insanların bizi terk etmesinden korkarız.

Üst düzey bürokratlarımız var. Sevsek de sevmesek de onlar bizi yönetirler. Bizim adımıza düşünüp, bizim adımıza karar verirler. Özellikle hâkim ve savcılarımızı dilimize dolamaktan, onların bizim için kötü şeyler düşünmesinden korkarız.

Vali örneğin. Büyükşehir belediye veya diğer metropol ilçe belediye başkanları, Çabuk alınganlık gösteriyorlar. Onları kırmamak, incitmemek için elimizden geleni yaparız. Ha, onlar bizi kırmışlar, üzmüşler, onların nezdinde bunun pek de önemi yok! Onların dokunulmazlıkları var! Onlar için iki çift aleyhte söz etmekten, yazı yazmaktan korkarız.

Korkularımız bitmez. Korkumuzun nedenleri de. Eşimizden, yeri gelir çocuklarımızdan bile korkarız. Bizi onlar da takip ediyor neticede. Hepsi sosyal medya ustası neredeyse. 'Bu nasıl yazı, bak, fac e'de birilerini arkadaşlığa kabul etmişsin, ne işin var onunla, nereden tanıyorsun!' gibi sorulara muhatap olmaktan korkarız.

Biz sizin için varız. Sizin için yazı yazmak bizim için büyük bir onur. Siz olmazsanız bizim kilomuz kaça ki. Varlık nedenimiz sizsiniz, okurlarımız yani. Her gün yazı yazmak, yorumlarda bulunmak sizi bilgilendirmek, eğlendirmek için iken, sizi kızdırabiliriz zaman zaman.

Hepsi bir tarafa da, siz okurlarımızı küstürmekten korkarım en çok!

Gerisi vız gelir tırıs gider!