Maraş düştü, düştü Maraş, şehit oldu!

Göğsünden yediği dört kurşun ile gücünün yettiğince kelime-i şehadet getirip yüz üstü toprağa düşer iken gülümseyerek ‘Vatan sağolsun!” oldu son sözleri Mehmet'in...

Öyle bir gece yaşattı ki Rabbi Rahim yüz üstü gömüldü beton bloklar toprağın kara bağrına. Her taraf toz duman, feryat figan. Ahhh... Bir şeyler yapamamak ne acı veriyor, ne kadar kanatıyor içerini, ciğerini insanın. Dikiş tutmayan yara misali gözyaşları eşlik ediyor acı bir Anadolu ezgisi eşliğinde ve her sokak kör bir karanlık artık.

Maraş düştü, Maraş düştü... Şehit oldu Maraş. Ve Maraş ile komşu iller de düştü şehit oldu. Birbirimize yardıma gidemedik ne onlar bize, ne de biz onlara yetebildik. Ağladık bağıra bağıra, ağladık sadece.

Amanımız göklerde yankılandı. Allah diyor ağlıyoruz, ‘Ya Rabbim ne olur enkazda kalanları sağ ve selametle kurtar!’ diyerek kesik kesik cümleler kuruyoruz.

*

Ahhh... Nazlı Maraşım, oooy kınalı Maraşım, ikinci defa şehit olmak varmış serde neylersin. Şark çıbanı gibi nasıl da zonkluyor yaralarımız. Şair Maraşım, Şiir Maraşım, şimdi segâh makamında kekremsi bir tat bırakıyor yazılan her bir satır, her bir sözcük.

Ahırdağı’nın en tepesine çıkıp avazımın çıktığı kadar kimler şehit düşürdülerse Maraşımı, kimler çürük çarık binalar mezar yaptı ise kusmak istiyorum yüzlerine, ağzımın dolusu küfürler etmek istiyorum salyalarım akarak. Korkmasam Allah'tan parça parça edip, her bir uzuvlarını kurda kuşa yem edesim geliyor ve geçiyor içimden, ammaaaa ‘Allah'ın verdiği canı Allah alır’  deyip binlerce cana mâl olanlara dâhi vicdanı muhasebe yaptıran Rabbimin emri ağır basıyor.

*

Bunları yazarken bile ağlıyorsam, bize bu beton mezarları yapıp Maraşımızı şehit düşürenlerde kendilerini çek ediyorlar mı acaba çok merak ediyorum.  Hiçbir şey değil de en azından kendilerinden utanıyorlar mı?

Ve ben inanıyorum ki Maraşım nasıl kahramanlık destanı yazıp KAHRAMANMARAŞ oldu ise, yine aynı şahlanış ile eski günlere yeniden kavuşup daha sağlam basacağız toprağa. Biz tedbirli olacağız, takdir Rabbimindir. Bu şehitlik nişanesini anamızın ak sütü gibi alanımız da ilelebet taşıyacağız. Allah'tan gelen her şey başımız üstüne, fakat kanı bozuk ve ucuzlar pazarında yetişip milletin vebaline girenlere de bundan gayrı göz yummayıp, gözünün üstüne depiknen goyup gala’dan aşşa atacaaak.

*

Bağışlayın beni, kendim öyle gaza geliyorum ki, doğal konuşup deşarj oluyorum. Yeri geldi mi gazi de olur, şehit de oluruz, gözümüzü budaktan sakınmayız, öyle hıçkırıklara boğulup adam akıllı ağlarız da. Öyle her babayiğidin harcı değildir adam gibi ağlamak, delikanlılık ister, yürek ister. Tüm bunları barındıran kişinin kârıdır bu dediklerim.

Yapabiliyorsan tüm bu dediklerimi gerçekten pehlivansın. Biz birbirimize sarılıp ağlayacağız şehitlerimizin ardından, acımızı içimize sindire sindire yaşayacağız, fakat yas tutmayacağız. Gün yas tutma günü değil, vakit birbirimize kenetlenip şehidimize yakışanı yapmak, bu şehri ayağa kaldırıp onların hatıralarını en güzel, en özel ve de en duygusal biçim de yaşatmak olacaktır gayemiz!