Hatalarım olduysa da, bedelini kendim öderim. Başkasına hesap ödetmem, ceremesini kendim çekerim de, ama beni aşağıda tut demem. Amma az, amma çok! Emekli maaşım yetmezse, kredim var, bankadan çeker öderim!
Memleket bir alem. Çevrene bakıyorsun, kim dost, kim düşman. Kim adam gibi adam, kim iki paralık şahsiyet, bilemiyorsun. Yılışık, alaycı bakışlar, samimiyetten uzak sözde övgüler, arkanı döndüğünde, kapıyı çekip gittiğinde arkandan söylenen bir yığın iftira, yalan, dalga geçmeler... Yılışmalar… Ciddiyetsiz, sevimsiz…
*
Telgrafın tellerine kuşlar mı konar, herkes sevdiğine böyle mi yanar, diye kalkıp türkü söylesem, kafayı üşüttüğüme hükmedecek, delirdiğimi sanıp Elazığ'a bilet kestirmeye çalışacak, 'bir kurtulsak, kurban kesmeyen namerttir' diyeceğinizden o kadar eminim ki, kendilerine biçilen fiyatın ve değerin üzerinde adam olduklarını sananlar, seni merdivenden atarlar da, aşağı inip tutacaklarına, branda gerip yeniden hayata döneceğine inandıklarından, kıllarını bile kıpırdatmayacaklarını biliyorsun.
Onun için, kimse beni merdivenden aşağı atmaya ve inip tutmaya heveslenmesin, niyetlenmesin!
Ben kendi kendime yeterim!