Mesut Dedeoğlu’nu yalnız bırakmak!

01 Ekim 2012, 10:23

988 kez okundu.

Geçen haftanın son günü, gazete sahipleri, yöneticileri ve köşe yazarları ile bir araya gelen MHP 24. Dönem Kahramanmaraş Milletvekili Mesut Dedeoğlu ile bir araya geldik.

Gar Restorantta…

Bilgilendirme ve istişare toplantısında sık sık kullandığı cümleler vardı, bunlar; Ne olur beni yalnız bırakmayız, bana dua edin, çünkü ben tek kişilik orduyum, tek başıma hareket etme kararı aldım. 7 milletvekili ile görüşme taleplerimden netice alamadım, hep yalnız bırakıldım!”

Mesut Dedeoğlu, kendi ifadesi ile, bu memleketin çocuğu.

Birlikte olduğumuzda, milletvekilliği döneminde (12 Haziran 2011 – 4 Temmuz 2012) Türkiye Büyük Millet Meclisi çalışmalarından örneklerin sergilendiği kitabını da bizlere dağıttı, gazetecilerin sorularını cevaplandırdı, aradan geçen bunca zamana rağmen Kahramanmaraş’ın problemlerine çözüm üretilemediğini iddia etti.

Tabi olaylara, tarihlere ve isimlere kendi penceresinden baktı. Sık sık birlik ve beraberlik ruhunu işledi, “Birlik ve beraberlik içinde olursak, Kahramanmaraş’ın çözümleyecek hiçbir problemi yoktur!” diyen Mesut Dedeoğlu, “Kahramanmaraş’ta siyasilerin, yerel yönetimlerin, sivil toplum kuruluşlarının birlik ve beraberlik içinde çalışması ile başarıya ulaşacağımıza inanıyorum. Kahramanmaraş ancak o zaman mega bir kent olur” derken, çevre illerimizdeki adana, Gaziantep, Kayseri, Malatya ve Adıyaman’ın yükselen yaşam kalitesini ve sanayideki gelişmesini öne sürdü.

Zaman zaman duygusal cümleler de kullanmadı değil. Belki de yeri müsait olsaydı, gözyaşlarını bile tutamayacaktı.

O denli doluydu, yüreği yanıyordu.

Yalnızdı… Bunu itiraf etti zaten. Ancak bazı eski il başkanları, eski yönetimden bazı dostları onu yalnız bırakmadı.

Gazetecilerle, köşe yazarları ile kurduğu diyalog güzeldi, zamanındaydı.

Onların sorularını cevaplandırırken de, ne denli samimi idi, onu da kendi vicdanına bırakmak gerek. Kendi adıma konuşacak olursam, ben tatmin oldum.

Hep tek vücut olmaktan, birlik ve beraberlikten söz etti.

İki sözünün biri birlik ve beraberlik mesajı oldu. İhtiyacımız vardı buna.

Basın ile bilgilendirme ve istişare toplantısı sırasında, yaptıkları ve yapacaklarına ilişkin düşüncelerini sıralayan Dedeoğlu’nun zaman zaman duygusal konuşmaları yanında, küçük de olsa yaşamından kesitler aktarması dikkat çekti.

Mecliste ve yerel siyasette tek başına mücadele verdiğini ısrarla tekrarlayan Dedeoğlu, mecliste en çok ziyaretçisi olan vekil olma yanında, kulislerde, kent dışında partisini ve şehrimizi temsil ettiğini, genel merkezin verdiği görevlendirmeleri yerine getirdiğine değindi; “Hep yanınızda, aranızda oldum, olmaya devam edeceğim. Bu kentin valisi, belediye başkanı, sivil toplum kuruluşlarının başkanları, yerel yöneticileri ve üniversitesi birlik beraberlik olduktan sonra, bu kentin çözülmeyecek sorunu yok!”

Bu söze itiraz edecek kimse çıkmazdı sanırım.

Bir taşı nasıl olur da taşın üstüne koymanın kaygısı ve telaşı içinde olduğunu kaydeden Dedeoğlu, Ankara’da bir tek boş zamanının dahi bulunmadığını söyledi, “Beni yalnız bıraktılar, tek kişilik ordu kaldım. Hizmet etmek istiyorum, çünkü ben bu toprakların çocuğuyum. Hepimiz terazinin aynı gözündeyiz. Sizden ricam, ne olur bana dua edin ve yalnız bırakmayın!”

Konuşması sonrası basın mensuplarının peş-peşe gelen sorularını cevaplandırırken bizim sorduğumuz; “Geçtiğimiz günde Aksu Televizyonunda canlı yayın konuşmacısı idim. Orada büyükşehiri ve adaylarını konuştuk, ancak MHP’den bir isim söyleyemedik. İl Başkanı Mustafa Bastırmacı’nın büyükşehir belediyesine başkan adayı olabileceği söyleniyor, olursa, milletvekili olarak destek verecek misiniz?” şeklindeki sorusuna şu cevabı verdi; “Tabi ki destek veririm. Benim partimin il başkanı. Başarılı olması için bütün gayretimle çalışırım!”

Dedeoğlu o gün dersine çalışmış talebe gibiydi, hazırlıklıydı. Keşke düşünceleri hayata geçse, keşke iktidar ve diğer muhalefet parti milletvekili ile bir araya gelebilseydi, kentin acil ve önem taşıyan sorunlarını birlikte tartışma, çözüme kavuşma noktasında bir araya gelme taleplerine sıcak baksalardı.

Keşke diyorum, ama… Bu işin bir de aması var…