O vakit size keyifle okuyacağınız bir fıkra
Gülümseyin biraz.
*
Adamın biri her gün papağan olduğu kafesi camın önüne bırakır, işe öyle gidermiş. Papağan da akşama kadar yoldan geçenleri izler, söylenenleri dinlermiş.
Bir gün papağan camın kenarında dururken, aşağıda eylem yapan gençler ‘tek yol devrim’ diye bağırarak yoldan geçmişler.
Ertesi günü de sağcı gençler eylem yaparlarken, papağan aşka gelip kafesinden ‘tek yol devrim’ diye bağırmaya başlamış.
Tabi sağcı gençler kızmışlar, evi taşlayarak harabeye çevirmişler.
Adam eve dönünce çok şaşırmış ve olanları komşularından öğrenmiş. Papağana aynı şeyi bir daha yapmamasını tembih etmiş.
*
Bir gün sonra…
Bu kez yoldan solcular geçmekte. Papağan yine duramaz, bu kez sağcılardan duyduğu ‘kutsal hareketimiz önlenemez’ sloganını söylemeye başlar. Bu kez de solcu genceler öfkeyle evi taşa tutarlar.
Ev yine haşat!
Ev sahibi akşam ev döndüğünde bakar ki bu böyle olmayacak, papağanı kafesten alıp kümese, içeriye kapatır. Tabi büyük kümeste tavuklar da var. Tavuklar papağana bakarak alaycı alaycı; “Ne oldu lan artist! Bütün gün kafeste, yol kenarında durup etrafa fiyaka satıyordun!”
Papağan bu, durur mu, bastırmış cevabı; “Hadi lan kaltaklar!” der. “Ben sizin gibi fuhuştan değil düşünce suçundan buradayım!” der.