Ressam Akif Orçan’ın mektubu…

16 Mart 2013, 09:38

4878 kez okundu.

Geçenlerde bir yazı yazdık, Kahramanmaraşlı olup da eserlerini sergileyen üç ressam dostumuzun, hemşehrimizin başarısından söz etmiştik.

Biraz da şehir milliyetçiliğini öne çıkartıp, bu üç değerli ressamımızın, sanat adamının eserlerini neden Kahramanmaraş’ta değil de, Gaziantep’te sergilediklerini sorgulamış, bundan duyduğumuz kaygıyı, üzüntüyü dile getirmiştik.

Şehrimizde bir resim, kültür sanat galerisinin bulunmamasının da büyük bir eksiklik olduğunu hatırlatmıştık.

Mehmet Akif Orçan tanıdık bir kardeşimiz. Mükemmel bir kişilik, Allah vergisi sanatçı. Tutmuş, bize bir mektup yazmış. Duyarlılığı için kendisine teşekkür ediyor, noktasına virgülüne dokunmadan nezaket, buram buram sanat kokan mektubunu sizlerin takdirine sunuyorum:

“Gaziantep’teki sergimizle ilgili kaleme aldığınız yazınız için öncelikle teşekkür ediyoruz. Yerleşme-yeni bir düzen kurma- okul giriş çıkış saatlerimizin zamansızlığı ile il dışında 2 ayrı daha sergim var. Yoğun çalışma temposu nedeniyle birçok tanıdıklarımı halen ziyaret edememenin üzüntüsü içindeyim.

Bazı tespitlerinizi çok beğendim: “Kendimizle yüzleşmeli ve oturup biraz düşünmeliyiz.” diyorsunuz.” Buradaki sorgulamanız çok da isabetli bir yorum.” diyerek siz ve okuyucularınıza açık mektup yazıyoruz.

Maraş’ta Güzel Sanatlar olmadığı için 2007 ‘de Gaziantep Güzel Sanatlar Lisesi Öğretmenliği sınavını kazanarak bu şehirden ayrıldım. Aile nedenlerinden dolayı tekrar döndüm.

İl dışında sergi açmış olduğumuz için gurur duyduğunuz konuya ilişkin teşekkür ederiz. Aynı dilekleri Gömlekçi Nuri Sayın Bertizlioğlu da telefonla arayarak tebrik etti. Konuyla ilgili görüştük, duyarlı yaklaşımı için ona da teşekkür ediyorum. Lakin NFK Kültür Merkezi gibi bizim de sergi mekânlarımız vardı. Neden burada sergi açmadınız veya yeterli ilgi mi görmediniz? Sorunuza ilişkin size teşekkür etmek ve bilgi amaçlı bir cevap vermek istedim.

Şehrimizde öncelikle bir galerinin olmadığını görmek lazım. Hazırda olan yerler de lise ve dengi okul öğrencilerinin sergi mekanı oldu. Yer yer bizler de orda sergiler açtık hatta Maraşlı Ressamlar Grubu olarak -birçok amatör ve profesyonel ressamlar- toplam 5 sergi açtık. Artık K.Maraş büyük şehir oluyor daha büyük düşünmenin gereği gelmiş durumda. Daha şekçin mekanlara ihtiyaç duyulmakta. Birçok ulusal sanatçı Maraş’ta bir galeri olmadığı için bu şehirde sergi açamadı. Tanıdığım birçok sanatçı bu ile gelmek istiyor lakin galerinin olmayışından dolayı vazgeçiyorlar.

Vazgeçmekteki haklı nedeler ise: Galerilerde ışıklandırma sistemi, askı sistemi (yani şövale üzeri sergi artık tarih oldu denilebilir veya günü birlik açık hava sergilerinde kullanılıyor şövaleler) yok. Şövaleler büyük ebatlı tuvalleri taşımıyor. Sonra çocukların dokunup düşme ve zarar görme gibi riskler vs. yine galerilerde güvenlik için resimleri koruyan - gözeten, satış yapan görevli mevcut. Bu görevli her gün saat 10:00 ile 22:00 arasında sergiyi açıp sergide hazır bulunur. Bu da galerileri daha güvenli ve cazip kılıyor. Yerel veya ulusal sanatçının sergisinde 15 gün boyunca beklemesi çok zor bir durumdur.

Bu eksiklikler için bir an önce çözüm masası kurulup şartların iyileştirilmesi yönünde bir çalışma yapılabilir. Bu çözüm için bu şehirde şairlerin- yazarların olduğu kadar, artık bu yörenin ressam ve heykeltıraşları da var. Bu çözüm sürecinde bu kenttin önde gelen sanatçılarından bence görüş ve fikirler alınabilir.

Yakın komşumuz Gaziantep’i örnek verelim: Sanko Holding, Sanko Park Avm merkezinde bir iş yeri salonunu hiçbir çıkar gözetmeksizin sanatçıların hizmetine sunarak galeri açtı. Sanko Parka hafta sonu 70 bin insan giriyor. Bunun 3 bin ile 5 bin arası sanat galerisine günlük girip geziyorlar. Yılda kişisel sergi olursa 25 sanatçıyı, karma olduğunu da söyleyelim çok daha fazla ressamı ağırlıyorlar. Sanko ressamlardan koleksiyonlarına eser alıp sanata yatırım yapıyorlar. Bu da şehrin sanat -sanayi kültür ve turizm trafiğini geliştiriyor. Benim 30 yaşında tanıştığım bir çok ünlü ressamları oradaki sanat öğrencileri 15-20 yaşlarında tanıyorlar bire bir soru sorup sanat kültürlerini geliştiriyorlar. Aynı zamanda bu kültür halka da yansıyor. Biliyorlar ki 15 günde bir sergi açılıyor. Alışverişe gelen Sanko müşterileri aileleriyle sergiyi gezip sanat gıdalarını da alıp gidiyorlar. Her farklı ressam kendi kültürünü taşıyor. Bu da şehrin kültür ve sanat gelişimine katkı sağlıyor. K.Maraş’ta sergi açmaya gelen ulusal ressamlardan birkaç kişiden fazlası yok. Onlar da benim bildiğim Ekrem Kahraman- Ahmet Güneştekin Afşin’de 3 yıl önce açtılar.

Bizim açtığımız sergilerimize katılan şuan hatırladığım isimlerden K.Maraş Belediye Başkanımız Mustafa Poyraz, Beyoğlu Belediye Başkanı Osman Okumuş, Milli Eğitim müdürlüğümüzün yöneticileri, değerli şair ve yazarlarımız, kent basını ve medya organlarımıza buradan teşekkür ediyorum.

Ancak sergiler çoğu zaman sergi sahiplerinin ailesi, yakın arkadaşları nadiren o mekanda bulunan kişilerle açtık veya açıldı. Sanata yatırım yapılmalı deniliyor, ama elle tutulur çok bir atılım görünmüyor. Peki biz ne yapabiliriz? Sanata destek verebilecek kurumlar teşvik edilebilir. Sanatı birazda kenet hayatının içine sokmalıyız. İnsanlar sergi var diye iş yerinden veya çarşıdan çıkıp uzak mesafelere gelmiyorlar. O halde biz halkın içine inmeliyiz. Örneğin kentimizin en işlek caddesinden bir yer tahsis edilebilir. Alışverişten dönen, gezen yüzlerce insanımızın bir adımla içeri girip gezip görebileceği bir yer olmalı. Ya da yakınlarda açılacak olan büyük alışveriş merkezlerinde böyle bir salonun veya galerinin kamu- kurum ve kuruluşların desteğiyle açılabileceğini düşünüyorum. Biz bu konuyla ilgili ressam Ahmet ihsan Aslantük, ressam Vedat Akkök, ressam Bünyamin K.gibi birçok isimlerini yazacağım bu kentin sanatçılarıyla görüşüp istişare ediyoruz.

Artık kendi kabuğumuzun dışına çıkıp kent sanatçılarını dışarı illerde tanıtıp katkı sağlamak kadar; farklı kültür ve renk taşıyan sanatçıları da bu şehrin içine davet etmeliyiz. Çünkü sanatçılar büyük bir orman gibidir. İçlerinde çeşitli ağaçları, kuşları, çiçekleri barındıran bir sevgi ormanıdır. Bu güzel sanatçıların renkleri herkese ışık tutacaktır. Hepimizin sahip çıkıp davet edip ağırlanması gerekiyor. Belki de bizim şehrimizden ilham alıp; yeni eserler üretip şehrimizi tanıtacaklar gittikleri yerlerde. Bence bir kentin tanıtımında en fazla rollerden biri de görsel sanatların gücüyle gerçekleşir. Yoksa sanat itibar görmediği yeri terk etmeye sanırım maruz kalacak gibi…”