Samimi itiraflarıma devam ediyorum…

08 Şubat 2013, 09:12

3723 kez okundu.

Geçen hafta içinde, her insanda olabileceği türden hatalar, zaaflar, yanlış anlamalar bizde de olmuyor değil. Kişi kusurlarını bilecek, bilmeli. Ki hatalarından ders alsın! İsabetli k ararlar alsın, topluma yararlı olsun, yanlış anlamalara meydan verilmesin!

Bugün yine itiraflar zincirinden bazı halkaları sizlerle p aylaşma gereği duydum. Yani kaldığımız yerden devam edecek olursak:

Geçmişte soyguncu zihniyeti taşıyan ne kadar eğri, yanlış, çapulcu adam varsa, kendi bankalarının içini bile iç ettiler, hem vatandaşın, üstelik de çoğu emeklilerin birikimlerine göz dikitiler, servetlerini yediler, nihayetinde bankaları da hortumladılar.

Bunun vebalini benden istemeyin, bankaları hortumlayanlar arasında ben yoktum! Doğmamış çocukların, devlete senelerini vermiş, sonra emekli olmuş ihtiyarların hakkı olan paraları talan edenler arasında beni bulamazsınız.

Ki buna topraklar da dâhil.

Kimsenin malına, canına göz dikmedik, kimsenin haklarını gasp etmedik. Kimsenin özel hayatına karışmadığımız gibi, ilgilenmedik bile. Ekranda gördünüz, okudunuz, üniversite öğrencilerini de ben kışkırtmadım, devletin polisini, jandarmasını ben salmadım üniversitelere.

Memlekette kalleş, namussuz adam çok. Hak hukuk tanımayan, devleti ve milleti incitmeye ahdetmiş… Adam vuran, adam satan, dostunu, arkadaşını arkadan vuran, kuyusunu kazan, ipini çekmeye çalışan… Çoktur aranızda, aramızda dolaşan. İddia ediyorum ki doğrudur, kalleşliğin sütünü ben sağmadım.

Emniyet güçlerimize her daim saygılı ve yardımcı olmaya çalıştık. Ki onlar canımızın, malımızın teminatı, bekçisi, sigortası. Ha, ülkenin huzurunu kaçırmak için anarşiden medet uman kesimler yok mu, dolu. Ben yokum o işte!

Herkesin özel hayatı kendine dedik. Özel hayatlara saygı duyduk ve kutsal olduğuna inandık. Böyle öğrendik, böyle yetiştirildik en azından. İnsanların özel hayatlarını linç edenlerin listesinde benim adım yazılı değil.

Böcüklerden nefret ederim. Geçenlerde de yazdım, benim büroda da çıkmıştı böcek. İlaç aldım, 5 lira verdim, akşamdan bir sıktım, ertesi sabah tertemiz. Hepsi de mefta! Kim yerleştirdi ise, kim koydu ise o böcekleri kuytulara, görünmez köşelere, e ayıp etmişler yani.

Aslanların hikaye yazmadığı yerde çakalların hikayelerini dinlemedim.

Kadınlara işkence çektiren, onları döven, hor gören, el kaldıran, kadınları dışlayan ve onlara ikinci sınıf insan muamelesi yapan çakalların sırtını sıvazlayan ben olmadım asla!

Harama dil uzatmadık. Kirli, yalan dolan, üçkağıtçıların içinde olmadık. Talanı ve yalanı meslek edinenlerin elini sıkmadık bugüne kadar. Talanı sevmedim, yalanı sevmedim, yılanı sevmedim.

İnsan besle, hayvan besle, garibanı besle. Amenna! Lakin yine samimi itirafımdır, yazdıklarını nakite çeviren gazeteciliği besleyenlerin içinde olmadık.

Maraş bizim memleketimiz. Türkiye bizim. Cennet vatanımız var. Bu şehir için atalarımız canlarını vermişler, kanlarını akıtmışlar, tarih yazmışlar. Bu memleket, bu şehir için yüz bin kere yaşandık belki ama, bu memleket, bu şehir, bu güzel insanlar bir kere bile yanmadı bizim yüzümüzden.

Yakanları da Allah kahretsin!