Şiirler seni söyler, dillerde nağme adın!

İlk kelime şarkılar olsa da şu nezih veciz sözde olduğu gibi, ‘Sev seni seveni kapında kölen olsa, sevme seni sevmeyeni Mısır’a sultan olsa!’

Varsın Mısır sultanların olsun, bize sevdiğini düşündüklerimiz yeter! Bize  kadim, samimi dostlar da yeter. Güzel, insanı duygulandıran ve mana içeren, mesaj veren şiirler kadar, o şiirleri besteleyen, icra eden sanatçılar da yeter.

Ruhun güzelliğine diyecek kelime yokken, şiirler bizi anlatır, şarkılar bizi, yaşanmışlıkları, aşkları, ihanetleri, nefretleri söyler.

Şiirlerimiz, kalp gözü açık olanlara gelsin!

*

Uzaktan sevdim ben seni

Zamanı tutamadım,

geçen yılları getiremedim.

Ne deyim gülüm,

zamansız sevdim ben seni

Bir gün gel beni ol diyemedim,

Uzanıp tutamadım,

Sararan gül bahçemde gecem gündüzüm oldu,

Bir gün ışığım ol diyemedim.

Kararan bahtımı güldürmedin,

Bir gün gel benim ol diyemedin,

Ellerimden tutamadın,

Ne deyim sevgilim ellerin oldun!

Bir gün sevdirmedin,

Gül bahçemde sararıp soldum zamansız

Döküldü yapraklarım bir gün anlatamadım,

Ne deyim gülüm!

Uzaktan sevdim ben seni,

Zamanı tutamadım, soluyorum günden güne,

Kuruyorum çaresiz yine,

sararan gül bahçemde

Ben bugün toprak oldum,

ne deyim gülüm,

Uzaktan sevdim ben seni,

Zamanı tutamadım,

Bir gün gel benim ol diyemedim!