Tüm malımı mülkümü (organ) bağışlıyorum!

01 Ağustos 2012, 11:02

945 kez okundu.

Geçenlerde, bazı milletvekili ve AK Parti kurmayları ile Göksun güzergahı üzerindeki yol çalışmalarına katılmak üzere, basın için ayrılan minibüsü bindiğimde, nihai ve hayati kararımı açıkladım.

Açıkladım, bazı arkadaşlarım onay verir, bu özverimi yerinde bulurken, bazıları dalga geçti.

Asalında, inancım odur ki, gırgır geçseler de, bu insani yaklaşımıma sıcak bakanlar da olmadı değil. Ben konuşurken kimisi ti’ye aldı, kimisi ‘Helal olsun Mehmet abi’ diye tezahürat yaptı.

Sonra bu vasiyetimi minibüse bindiğinde AK Parti İl Başkanı Fatih Erkoç’a söyledi bizim çenesi düşük basın camiası. O da güldü, aslında hoş bir sohbet ortamı yaratıldı, Başkan Erkoç da takdir duygularını ekledi şamatanın üstüne.

Bu meseleye neden ilgi duydum, neresinden balıklama daldım, anlatayım;

Bir canıyla 4 kişiye umut olan 14 yaşındaki Emrah Domurcuk’un öyküsü çok etkiledi beni.

Emrah Domurcuk’un beyninde tümör tesbit edilmiş, ameliyat edilen genç çocuk, yoğun bakım ünitesinde tüm müdahalelere rağmen kurtarılamamış.

Beyin ölümü gerçekleşen Domurcuk’un ailesi, çocuklarının organlarını bağışlamayı kabul etmişler.

Helal olsun!

Alkışlanacak bir karar!

Domurcuk’un kalbi, karaciğeri ve 2 böbreğinin nakle uygun olduğu belirlenirken, Gaziantep ve Ankara’dan gelen sağlık ekiplerinin yaptığı ameliyatla alınıp kalbi Sağlık Bakanlığına ait uçak ambulansla Ankara’ya, karaciğeri karayoluyla Malatya’ya ve böbrekleri de Gaziantep’e gönderilmiş.

Ailesi, örnek bir davranış sergilemiş. Dilerim ailenin bu tutumu, başkalarına da ibret vesikası olur, katı tutumlu, bağnaz düşünen insanlar da ders alırlar.

Ben de hayati bir karar aldım, öldükten sonra, başka canları kurtarmak adına, tüm malımı mülkümü, yani organlarımı bağışlamanın erdemli bir davranış olacağını düşündüm.

Kalbimin sağlam Allah’a şükür şimdiye, (bu yaşa kadar teklemedi) olduğuna inanırım. Sigara içmediğim, alkol kullanmadığım için karaciğerime kefilim. Böbreğimin de çoğu insandan sağlıklı olduğunu biliyorum, beyin desen Allah’a şükür bu yaşta bile canavar gibi…

Geriye kalan ne?

Aklınıza hangisi geliyorsa artık, kime ne lazımsa, ihtiyaç varsa; işe yarayanları alsınlar, yaramayanları atsınlar çöplüğe!

Artık hangisi işe yararsa!

Yol boyu gider-gelirken hep bu konuşuldu. Benim organ bağışına gösterdiğim özveri yani… yine şamata sürdü, yine kimi dalgasını geçti bir güzel, bazıları da “helal olsun abi” övgüsünü yineledi, her şeye rağmen niyetimi değiştirmediğim için kendimle gurur duymam gerektiğine inandım.

İşe yarayan, yaramayan ne varsa artık!