Kıymetli dostlar; Babam mizaç olarak dümdüz bir insandı. Eğilmez, bükülmez, kesin çizgileri olan değişmeyen bir karakteri vardı.
Kendisi ile anlaşmam zordu.
Rahmetli olduktan sonra her gün düşünmeye başladım; Anlaşamadığımız şey neydi?
Dün akşam buldum!
Ben bir şey yaparken o şeyin helal mi haram mı olduğuna bakıyordum.
O, iki helal arasından hayırlı olanı tercih ediyordu.
Ben sadece helal mi haram mı diye bakarken.
O şüpheli şeylerden kaçıyordu! Aramızdaki farkında bu kadar olduğunu başkaca derin bir fikir ayrılığı olmadığını gördüm.
Rahatladım…
Bu hep böyle devam etti.
Bu sebeple ben iyi bir tüccar olmayı tercih ettim. O derviş olmayı tercih etti.
Hangisinin daha iyi olduğunu bilmiyorum, her ikisi de lazım galiba hem usta hem sanatkâr bir insandı.
Dokunduğu ağaca da insana da şekil vermeyi başarırdı.
O, iyi bir kuyumcu ustası sanatkardı, sanatsal bir bakış açısına sahipti
Kahramanmaraş’taki birçok camide, minber, mihrap yapımında görüş ve fikirlerine müracaat edilir, desenler motifler ve estetik konusunda görüşü alınırdı.
Kendi mesleği olmamasına rağmen ahşap ceviz oyma ve bundan mihrap minber yapımında şehrimize ufuk açmış ve değer katmış bir insandı
Şimdi bakıyorum da sanki gerçek ticareti yine babam yapmış
Arkasından hayırla yad eden o kadar çok ki; BİZ BURDA ÜÇ BEŞ KURUŞA ÇALIŞIRKEN O CENNETTE ARSA TOPLAMIŞ!
Rahmet olsun, selametle kalın!