İyi tarafından bakın, çok okumak şekeri yükseltir, fazla düşünmek kafayı yedirir, hakkınızı aramak kalbinizi yorar, kırmızı et zaten kanser yaparken, geceleri elektrik kullanmayın, mümkünse televizyon da seyretmeyin, ki stresiniz azalsın!
Günümüzde, hele emekli iseniz, borç batağında olmak tok tutar. Ne? T’nin yerine b’yi mi koydunuz, yapmayın Allah aşkına, işi mizaha dökmeyin, yazıyı sulandırmayın, suyu bulandırmayın!
Eeee, başka…
Oturduğunuz yerde yağ yakar, eski kıyafetleri giymek cildi güzelleştirir, kimyasallara maruz kalmanız engellenir!
Gene işi mizaha, ti’ye döktük, iyi mi?
*
Öyle bir zamandayız ki, kimsenin kimseye güveni kalmamış. Kör tuttuğunu öpüyor! Biz şu sıralar, günah işleme özgürlüğümüzün tadını çıkartırken, depremde sadece müteahhitleri günah keçisi ilan ettik, toplumun önüne bıraktık, linç edilmeleri için zaman ve zemin hazırladık, neredeyse darağacına çekilmeleri için hedef gösterdik, fakat iş asıl sorumlulara gelince, depremin ve yıkımın faturasını müteahhitlere ihale ettik.
Belediye başkanlarını, imar müdürlerini, yapı denetim firmalarını, ruhsat verenleri duymazdan, görmezden geldik. Bunları canlı yayınlarımızda dile getirdik diye bize hakaret edenler, şimdi hak veriyorlar ama geç onu koçum, geç tosunum geç!
*
Yolsuzluk patlarsa yoksulluk artar. Bunu bilmeyen, duymayan kalmadı artık. Hiç değişmez kural; kitleler fakirleşirken, zümreler zenginleşir. Belli ki fakirler de zenginlerin daha zengin olduklarını gördükçe mutlu oluyorlar, kim bilir?
Herhalde mutluluk çubukları ile dolaşıyor olsa gerekler!
Körün tuttuğunu öptüğü memlekette daha ne bekliyorsunuz birader, güzel kızım, aslan oğlum, şekerparem, hacıhamza armudum, fıstık ezmem, ballı lokma tatlım, şekersiz limonatam, içinde bir gram süt olmayan yağ deposu dondurmam, Bertiz üzümüm, Malatya kayısım.
*
Fazla yaklaşma gözünü seveyim, çünkü gözü açıklar bile seni-ben öpmek içn yarışa girdiler, sıra bekliyorlar.
Kendini sakın, başına bir şey gelmesinden korkarım!
Namırs elden gitmesin, aman ha!
*
Ülke siyasetinde çoğunun adını bilmediğimiz siyasi partiler var. Çoğu tabeladan, isimden ibaret.
Emekli yılında bir parti de ben kursam, adını ‘Emekliler Partisi’ koysam, acaba üye olan, ilgi duyan, partiye bağışta bulunmak için yarış içinde olanlar çıkar mı?
Kursam, kesin iktidara oynarım!
Çıkmaz mı, iktidar olamaz mıyım? Yapmayın, adamı soğutmayın hevesinden! Bırakın da biz de bir genel başkan olalım, ağız tadıyla siyaset yapalım! belki sana-bana, eşimize-dostumuza, oğlumuza-kızımıza, bir imar tadilatından, bir hazine arazisinden bir şeyler düşer tasa.
Deneyin isterseniz!
*
NOT: Bir sonraki yazım, ‘Diplomasını kiralayan cinayetle yargılansın!’