Ahmet idi, Mehmet idi, Ayşe – Fatma idi derken, nihayet sabırla beklenen, geç odu ama temiz oldu diyebileceğimiz AK Parti İl başkanı belli oldu, Baro Bakanı Av. Muhammet Burak Gül koltuğun yeni sahibi, partinin patronu oluverdi. Bundan sonra partide onun borusu ötecek, kılıcının iki yanı da kesecek muhtemelen.
Eline sopa alır mı, (sopanın hangisi daha makbul, kavak ağacı dalından olanı mı, malum, kavak ağacının ne gölgesi olur, ne kömürü- mı, yoksa nar çıbığı olanı mı?) işte onu bilemem. Noter gibi önüne gelen her kağıdı imzalar mı, olmayacak duaya amin der mi, her talebe, her isteğe ‘okey’ cevabı yetiştirir mi, ah bir bilsem…
Ya da yel değirmenlerine karşı Don Kişot’luk yapabilir mi?
Ne der, ne düşünürseniz bilemem. Beyefendi kişiliktir Bakan Gül. Nezaketli adamdır, kırmaz, dökmez. Soyadı gibi gülümsemeyi de yüzünden eksik etmez!
*
Devir teslim de yapıldı.
Şimdi geldik yönetimi oluşturmaya. Yürütmede, yani A takımında kim olacak! Herkesin bir beklentisi, umudu varken, kuşkusuz Başkan Gül görev kendisine tevdi edildiği saat ve günden bu güne kadar bu liste ile yatıp kalkıyordur.
Kimi alacak yönetime?
Hangi siyasetçi telefon açıp, ‘Falan benim adamım, yönetime alsan iyi olur!’ diyecek mi?
Hangi milletvekili ‘Şu isim benim akınım, sadık adamım, sana da faydalı olur, beni de ihmal etmez! Yürütmede olsa fena olmaz!’ deyip ahbap çavuş ilişkisinin benzerini devreye koyar mı?
Bakıyorum haberlere, yazılara; yok şu isim önemliymiş, tecrübesi varmış, yönetime girerse başarılı olurmuş, başkanın elini güçlendirir yükünü alırmış. Tamamen algı ve etkileme.
Demem şu, adamı rahat bırakın. Birlikte çalışacağı ekibi kendi kursun. Karışmayın, onu bunu önermeyin, isim vermeyin!
*
Ben desem farz-ı muhal, ‘Yahu başkanım, bak senin için kıyak geçtim, ne güzel köşe yazısı yazdım, falan feşmekân isim var ya, benim hısımım olur, yönetime alırsan memnun olurum!’ desem, ‘Yahu Mehmet abi, git işine, benimle kafa mı buluyorsun! Bari sen rahat bırak beni, bari sen üzerime gelme!’ diyeceğini bildiğim için öyle bir teklifte bulunmayı aklıma bile getirmedim.
Getirsem, söylesem de kim dinler, kim takar Mehmet Fiskeci’yi.
Başkanlar her şeyin en iyisini bilir!