Öyle bir zamandayız ki, kime inanacağını, kime güveneceğini, kime sığınacağını, kimin için 'çok iyi adam, mükemmel siyasetçi' diyeceğini bilemiyorsun, kestiremiyorsun.
Dediğin, düşündüğün anda yanılgıya düşüyor, o sırtını dayadığın kimse ya seni bir çırpıda ucuza, hem de üç kuruşa satıyor, başka limanlara atıyor kendini, ya da bir de bakmışsın ki, birileri tarafından 'pıırrrrrrr' diye uçmuş, uçurtulmuş olduğundan, çoğu zaman hayal kırıklığı bile yaşıyorsun.
Hayallerin alt üst oluyor, hayal denizinde yüzerken bir de bakmışsın ki 10 santimlik derede boğulmak üzeresin.
Yanında ne seni kurtaracak biri var, ne de can kurtaran simidin...
Tahtalı köyü boylamak üzeresin azizim...
*
Evet, kimse...
Kimse, çıkarı olmadan birilerinin davulunu çalmıyor.
kimse, kimsenin, durduk yerde, sebepsiz yere ' o büyük adam, ne varsa onda var, gelecek için, Maraş için bir şans, bir fırsat' demiyor.
Kimse, kimseyi boş yere bağ evine götürüp orada kendi elleri ile ağırlamıyor.
Kimse, kimseyi boşuna kendi elleri ile beslemiyor, sofrasına davet ettiğinde de bir tek kuş sütünü eksik etmiyor.
Kimse, kimse için boşu boşuna çevrede, sağda solda, çarşıda-pazarda algı operasyonu yaratmıyor ve peşinden koştuğu kimse için bırakın davulu yeri gelirse zurna bile çalmaktan geri kalmıyor. Hem de o kalabalıkta, nefes nefese kalsa bile...
Kimse, kimse için durduk yerde, sebepsiz zamanını, mesaisini harcamıyor.
Kimse, kimse için cebindekini sırf yalakalık olsun, sırf onun adamı olduğunu millet görsün, anlasın diye ihtiyacı olanlara, garibanlara akrep olan cebini boşuna açmıyor.
Kimse, kimse için çıkarı olmadan kefil bile olmuyor.
*
Bunları neden yazdım?
Siyaset adam satma sanatı diyorlar ya, ondan işte. Aklıma geliverdi bir anda, yazdım...
Yalan mı? Yalanım varsa şuradan şuraya gitmek nasip olmasın!