Atıyorum, bir futbol takımını, o takımın da as oyuncusu olduğunu iddia eden birinin kaprislerine, başkalarının hareket alanına müdahale eden futbolcuyu düşünün.
Penaltıyı ben atarım derse…
Korneri benden başkası çekmesin derse…
Tek ve çift kale vuruşlarını bana bırakın derse…
Sahaya kaptan olarak benim çıkmam gerekiyor derse…
Kendi bireysel yeteneklerini sergileyerek tribüne oynuyorsa, transfer sezonu sonunda en yüksek parayı benim almam gerekiyor derse…
O oyuncudan ne takımına, ne kendine hayır gelmez!
Bencil, ben varsam takım var tarzında düşünen kaprisli adam…
*
Gelin bu yazdıklarımı siyasete enjekte edelim, bu oyuncunun bir belediye başkanı olduğunu varsayalım. İki belediyeyi de ben yönetirim, gerekirse yönetime bile müdahaleyi kendime hak sayarım, alınacak kararları ben onaylarım, benim tercih ve sözüm üzerine söz söylenmeyeceğinden çalım ve kibrinde olursan, senin işin bitti azizim.
*
Beyler, kendinizi dev aynasında görmeyin! Herkesin alternatifi var. Kimse bulunmaz Hind kumaşı değil. Mezarlık vazgeçilmezlerle dolu. Bir gezin, gidin, bakın. Kimler gelmiş, kimler geçmiş!
Kibre yer yok bu alemde. Ahır Dağını sen yaratmadın, bulutların üzerinde gezmen de seni halkın gönlüne kazımayacak.
Bu hırs, bu kindarlık, bu nefret söylemi ve dili, bu afra tafralar, bu çalım çehreler sana zarar verir! Sağlığını alıp götürdüğü gibi koltuğundan da eder adamı.
Bırak bireysel oynamayı, bireysel düşünmeyi, hissi hareket etmeyi, kolektif hareket et, canımı ye!
Yoksa başka bir şey yedirirler sana!!!
Hazmı zor olur, onu da unutma!