06.02.2023 depreminde yıkıldık, yüreklerimiz yandı. Nice ocaklar söndü ki, daha ateşi kör alevler gibi dağlıyor içerimizi. Depremin vehameti çok büyük ve dünya tarihinde yerini aldı. Memleket kimsenin tekelinde değildir, enkazlar kaldırılacak, yaralar sarılacaksa birbirimize kenetlenip el ele vererek başarabiliriz bu acıları. Birlik olursak acılarımız hafifler, yaralarımız daha çabuk iyileşir.
Memleket hepimizin.
Taşın altına hepimiz koymalıyız elimizi. Adam gibi adamlar yok mu bu şehirde elbette vardır. Ama çığırtkanlığı elden koymayan öyle bir güruh var ki, sen enkazda canhıraş çalışırken seni bilgisayarının tuşu ile tuş etmeye, yerden yere vurma ya çalışan akıl tutulması yaşayanlar maalesef insanın içini acıtıyor.
Amiyane tabiriyle ucuz kahramanlık peşinde olan sözüm ona bu insanlar neyin peşindeler, amaçları ne. Neyden nemalanmak istiyorlar anlamak mümkün değil.
Adamın dibi olan bu şehrin markalaşması için büyük gayret ve özveriyle çalışan kişilerinin sayesinde bu güzide şehrimizi yeniden inşa etmek için çalışan insanlarının önlerine barikat kurmayın. Anladık yardım etmiyorsunuz e bari gölge etmeyin de işimize bakalım.
Bu şehre ve insanlarına bir şeyler yapmak isteyenlere köstek olmayın. Allah aşkına sevgi, saygı ve muhabbetle sarılmak varken bu kutuplaşma niye. Niye bu art düşüncelerden sıyrılıp kendimiz olmuyoruz. Başka Kahramanmaraş yok.
*
Burası bizim vatanımız, doğup büyüdüğümüz ve yaşayıp öleceğimiz topraklardır. Her bir karışı şehitlerimizin kanıyla yoğrulmuş bu şehre kurban olmak varken niye bu linç kavgası. Dünyanın tüm kalleşlik ve kahpeliğine rağmen yine de seviyorum ben bu şehri ve de insanlarını?