Büyükşehir olunca, Kahramanmaraş büyümeyecek belki. Sadece adı değişecek, ama bildiğimiz Kahramanmaraş yine günü kurtarma politikası güden siyaseti, tepkisiz, duyarsız sivil toplum kuruluşları, birbirinin kuyusunu kazdıkları yetmiyormuş gibi mezarına gidip ağlayan basını, ekibini kuramayan yerel yönetimi ile, büyükşehir olsa ne olur, olmasa ne yazar.
Hani, bir yemekle sıpanın eşeğe dönüşmesine benziyor bu.
Bana değmeyen yılan bin yaşasın zihniyeti değişmedikçe, işi düzgün giden esnafın bitişiğine meslektaşı ertesi hafta işyeri açıldıkça, cehennem zebanisine ihtiyaç duydukça, şehri dedikodularla yönetmeyi sürdürdükçe, siyaseti adam satma, kandırma sanatı olarak gördükçe, Vefa’nın sadece İstanbul’da bir semt adı olarak kaldıkça ve vefasızlığı kariyer olarak algıladıkça büyükşehir olmuşuz ne fayda!
Keramet nüfusta ise amenna da, zihniyeti değiştirmedikçe, büyükşehir gömleği bize iki numara büyük gelir, bizi bozar!
*
Hatırlayın…
Emekli olan valimiz sayın İlhan Atış döneminde beyaz ev projesi vardı, ki badana edilmemiş evleri badana etmekten önce Yusuflar Mahallesinde başlanmıştı. Tekke’de yani… İlk fırçayı da Atış ve Belediye Başkanımız sayın Mustafa Poyraz vurmuştu duvara.
Sonra…
Sonrası, o kadar… Başladı ve bitti…
*
Ortak akıl toplantısı diye iki kez Ankara’da toplanan akil adamların bu toplantıdan hangi sonucu elde ettikleri, kentin hayrına hangi somut adımları attıkları çalıştay raporu gibi kamuoyunun gözleri önüne serilmedikçe, sadece vergilerimiz artacak, yaşam standardı farklılık gösterir mi bilinmez, nüfus cüzdanlarımıza büyükşehirde doğup yaşamanın hazzı ile ölür gideriz.
Boyumuz uzasa, amenna!
Alışkanlıklarımız, birbirine zıt huylarımız değişse, ne âlâ!
*
Olmuyor işte, bazı şeyleri zorla değiştiremiyorsun.
Genimizde varsa hele hele..
kader nalbantbaşı 12 Yıl Önce
poyrazdan kurtulma zamanı gelmiştir. dulkadiroğlu ilçe belediye başkanı bertizli olacak,