Şiir yazan insanlar duygusal olur, hayatı cidden içten ve ruhen yaşayan insanlardır.
Yazmayı seviyorum. İçinde kendimi, yaşantımdan kesitleri buluyorum.
Şiir bizim düşünmemizi ve içimizde yaşadıklarımızı dışarı vuran içimizdeki seslerdir.
Şiirlerimde ne var adiye sorarsanız, acılar, hüzünler, ihtiraslar, karşılıksız sevdalar, ihanetler, sevgiler, yarına dair düşler, hayaller, ruhumdaki acılar, yani ne ararsanız var.
*
İşte ilk şiirim…
Çaresizliğin ne demek olduğunu bilir misin?
Bir hançer gibi yüreğine oturmanın
Dalıp dalıp uzaklara bakan gözlerin
ardındaki sır dolu acıları bilir misin?
Akıyor geceleri içime göz yaşlarım tane tane,
Zehir gibi koyuyor bu çaresizlik bazen
İçin için eriyorum her gün
Sızım sızım sızlıyorum.
Haykırıyorum bazen kendi kendime,
Boynumu büküyorum böyle mi olacaktı,
Kaderim diyorum,
Bir türlü anlatamıyorum,
Çaresizliğin ne demek olduğunu.
Zehir gibi ağlıyorum yine
Akıyor gözyaşlarım tane tane
İçime yine her gün oturuyor,
Yüreğimin bir köşesine.
Bakıyorum uzaklara
Çaresiz, yine fırtınalar kopsa da,
İçimde yine belki bir umut diyorum,
Yanan bu yüreğe artık sus diyorum!