Hafta sonu ya, yine günü kurtarmak adına işin kolayına kaçıyorum ve sizi bir fıkra ile baş başa bırakıyorum.
Ne yapayım, şu gergin, şu sıkıcı, şu iç karartan havada yazı yazmak işime gelmedi doğrusu.
Siz en iyisi, Mehmet Fiskeci’yi okuyun!
İşte sizi gülümsetecek bir fıkra…
*
Bölük komutanı, savaşın ortasında o kadar askerin arasından bizim onbaşı Temel’i yanına çağırmış ve; “Sana önemli bir görev veriyorum, bunu ancak sen başarabilirsin!” demiş.
Tabi bizim Temel havalarda. Komutan kendine güvenmiş ve üstelik de verdiği görev çok önemliymiş.
Göğsü kabarmış ama talimatı beklemiş.
Komutan, “Yalnız gitme, yanına beş asker al. Hemen 4 kilometre ötedeki tren istasyonuna git!”
Talimatı alan Temel çakı gibi selamını vermiş,
“Emredersiniz komutanım, görevim nedir!” diye sormuş.
Komutan:
“İstasyonu kullanılmaz ve etkisiz hale getireceksin. Sonra da birliğe dön!”
Temel ikinci kez selam verip komutanın odasından çıkmış, yanına talimat gereği 5 er alıp istasyona doğru hareket etmiş.
Bir saat sonra döndüklerinde komutan sormuş:
“Ne yaptın evladım, istasyonu kullanılmaz hale getirdin mi?”
“Evet komutanım, aynen öyle yaptık!”
“Ne yaptınız?”
Temel kendinden emin cevap vermiş:
“Gişedeki bütün biletleri imha ettim!”