Biz çete denilince, 12 Şubat Kurtuluş Bayramlarında genç-ihtiyar, kadın-erkek, çoluk-çocukların giydiği bayrama dair mili kıyafeti bilirdik.
12 Şubat’a has kıyafetlerle kuru sıkı silahlar patlar, davul zurnalar eşliğinde sokak, mahalle ve caddelerde halaylar çekilir, günün mana ve önemine binaen kutlamalar gerçekleşirdi. Bir coşku vardı, bir heyecan vardı. Ruh vardı.
Sonra zaman değişti, ne, neler olduysa çeteler ve bayram kutlamaları ruhunu kaybetti. Çete dediğimiz o kıyafet giyenler, ellerinde bira şişeleri, ağızlarında sigara, argolu sözlerle bayramın ruhunu da katlettiler. Artık kutlamalar da anlamını yitirdi, zaten eskiden sabah başlayan kutlamalar, öğleye kadar sürer, insanlar caddeleri doldurur, bayramın ruhunu, özünü doyasıya özümserlerdi.
Şimdi bayram gelmiş, giden yok, törenleri izleyen kalmadı. Çünkü ruh kalmadı.
*
Cahil kalmışız, meğer ne çeteler türemiş ülkemde. Ülkenin çivisi, insanlar zıvanadan çıkmış, herkes kendi adaletini tesise çalışır, kendi yasalarını devreye koyarken, memleket çetelerden geçilmez hale gelivermiş.
Meseleyi bilmeyen, duymayan kalmadı aslında. Bir ‘yenidoğan çetesi’ türedi ülkede. Özünü, içeriğini okudunuz, dinlediniz. Tekrarı can sıkar.
Ülkemizi sarsan yenidoğan çetesinin tüyler ürperten canavarlıkları her geçen gün daha da ayrıntılı olarak yazılı ve görsel medyaya yansırken, korkunç skandalı deşifre eden ihbarcının iddiasına göre, öldürülen bebek sayısı onlarca, yüzlerce…
Bunu yapanlara insan demek insana hakarete olur. Katil bunlar. Bunların yaptığını ha İsrail Gazze halkına yapmış, ha doktor ve sağlık çalışanları masum bebeklere, yavrulara ve ailelerine…
Sapıtmış millet!
*
Dedim ama kafama takıldı, içime bir kurt düştü, kendi kendime sordum, ‘Acaba şahsım şehrinde, devlet veya özel hastanelerimizde bu tür skandallar yaşandı mı?’
Yaşandı da biz mi duymadık.
Bilinen ve çok yazılan, konuşulan bir hadise var, özel hastaneler tam bir ticaret yuvası. Başın ağrısa, kıçın ağrısa, bir vermidon yazacak adı belli, kırk tahlil isterler, kırkbir dereden su getirirler, (erkeksen doğum bile yaptırırlar) hastaneye gittiğine bin pişman ettikleri yetmiyormuş gibi, bir de sağlığınla oynar, seni ecelinden evvel öldürürler alimallah!
Maksat devleti soymak değil mi, vatandaşın canı, sağlığı cehenneme, maksat faturaları şişirmek değil mi? Ticaret ve tüccar kafası adamlardaki.
*
Acaba dedim. Tabi kimseyi suçlamıyorum, acaba diyorum, mümkün mü diyorum, ihtimaldir diyorum, ‘Yok canım, bizim devlet ve özele hastanelerimizde böyle adilik, böyle cinayet işlenmez, böyle insana saygısızlık olmaz, üç kuruş uğruna, faturaları şişirme adına masum bebeleri öldürmezler!’ dediysem de içimdeki şeytan rahat bırakmıyor, ‘acaba…’ları sıralıyor.
*
Kaç ortakla çalışan, masum yavruları katleden, aileleri canlarından eden bu katil sürüsü, vatan haini, Allah korkusu olmayan, devleti soyan devlet düşmanı çetelerle herkes mücadele etmeli.
İnşallah bizim şehrimizde bunlar olmadı, olmayacak, olmamıştır.
İnşallah diyorum, umuyorum!