Şahin Çırçır önündeki 150 metrelik yol nihayet çözüme kavuştu denilirken, bir Türkoğlu gezimiz sırasında gördüklerimiz bizi derinden sarstı…
Artık kimin utancı ise söylemekten, yazmaktan bıktım usandım, Aksu’dan gelirken, Şahin Çırçır önündeki 150 metrelik ucube yol, o çukur, çok şükür mutlu sonla bitiyor.
Aynen Türk filmi gibi.
Bizim her işimiz filmlik olduğu için, senelerdir sürüncemede kalan, dışarıdan gelen sürücülerin ve misafirlerin bile tepkisini çeken o çukur yol neyse de, bitti denilen, lakin yeniden kazılmaya başlayan Adana yoluna ne demeli?
Aksu’dan itibaren yolun bir şeridi bir açılıyor, bir kapanıyor. Reklam filmi gibi, aç, kapa, artema…
Tabi sürücülerin ettikleri dualar kim bilir nereye, kimlere gidiyor, bilmek, tahmin etmek hiç de zor olmasa gerek.
*
Devletin parasına yazık!
Toplanan vergilerimizle yapılan yollar, kimleri zengin ediyor, kimlerin cebi ve banka hesabı kabarıyor, şişiyor, bilmiyoruz.
Bildiğimiz yegâne şey, birilerinin bizim aklımızla dalga geçtiği.
Bitti diyorlar, bitmiyor. Oysa biten vatandaşın sabrı, tahammülü…
Tamam diyorlar, yarım kalıyor.
Sıkıntı yok diyorlar, sıkıntı hiç eksik olmuyor.
Sahi, devletin parasını çarçur eden, toprağa, pardon asfalta gömenlere karşı söyleyecek bir şeyiniz yok mu?
*
Bu kadar savurganlık, bu kadar vurdumduymazlık, bu kadar ihmalin bir bedeli yok mu, olmayacak mı?
Hesabını sormayacak mısınız?
Kimse zemin, etüt gibi saçma sapan, ipe sapa gelmez bahanelere sığınmasınlar!
Ortada bir beceriksizlik var, meydanda bir savurganlık var, paraları asfalta gömme var, sahada bilemediğimiz bir oyunlar mı oynanıyor, bilen, duyan, gören varsa, lütfen bildirin!
Duydum diyene bir çay, gördüm diyene bir yemek!