En çok da Zeki Müren’den dinlemenizi tavsiye ederim!
Hani şu birer birer unutulan eski dostlar! Bir bardak çayı içilen, başınız dara düştüğünde yanınızda olan, sevincinize ve mutluluğunuza ortak olup, acınızı da sizin kadar paylaşan…
Samimiyetinden kuşku duymayıp tüm sırlarınızı saklayan, varlığınızı her ortamda hissettiren… Yürekten seven, kalpten inanan…
Var mı sizin hayatınızda unutamadığınız, ya da bir kalemde silip attığınız, kapının önüne koyduğunuz, elinizin tersi ile kenara ittiğiniz dostluklarınız…
Şu fotoğraf karesine bir bakın! Daha düne kadar yerel yönetimde söz ve güç sahibi olan 2 yerel yönetici bugün yoklar. Ama eserleri ve izleri merkezde, ilçelerde gurur nişanesi olarak yaşıyor.
Şimdi…
Aday gösterilmediler, kendi kabuklarına çekildiler. ‘Bitti’ dediler mi, bilemiyoruz. Kim bilir kaç sene önce, nere ve ne zaman çekildi? Bunun bir önemi var mı?
Makamlar bitiyor, koltuğa oturma süresi hitam buluyor, nihayetinde her şey fotoğraf karesinde saklı kalıyor.
Ama dostluklar unutulmuyor.
Gelinen noktada hatırlanması, gündeme taşınması, sanki daha dün çekilmiş gibi arşivlerden çıkarılması bile o fotoğraf karesinin ne kadar kıymetli olduğunun belgesi değil mi?
Sevgili Fatih Erkoç ve Osman Okumuş başkanlarıma selam olsun!