Belediyeler aynı zamanda birer okul. Birer kutsal eğitim yuvası sanki…
Öyle zırtapoz adamlar, öyle psikopat, öyle dengesiz adamlar, ruhsal bozukluk yaşayan tipler var ki, belediyeye girince, yoğrulmuş hamura dönüyorlar, daha sakin, daha mantıklı düşünüp hareket etmeye başlıyorlar.
Ailelerinden, eşlerinden görmedikleri ilgiyi, alakayı, sevecenliği, sosyal ilişkileri, dayanışmayı, insanlığı belediyelerde öğreniyorlar.
Bazıları da var ki, babaları zengin mi zengin, trilyoner desek yalan olmaz, oturmuş belediyeye, dayamış sırtını büyük ya da küçük şehirlere, oh ne ala memleket.
Babası da demiyor ki, “Evladım, senin işe ihtiyacın yok. Benim işlerimi takip etsen daha yararlı olursun, bırak belediyeyi, asıl işe ihtiyacı olanlar otursun, çalışsın ve bir ekmek yesinler!”
Demiyorlar… Demezler…
*
Asıl işe ihtiyacı olup da, torpilli birilerini bulamadıkları için umut kapısı olarak gördükleri belediyelere kapağı atamayan çok insan var.
Araya o kadar torpil koymalarına ve referanslarına anlı şanlı isimler yazmasına rağmen…
Belediye meclis üyelerinin, başkan yardımcılarının, hadi başkanlar da buna dâhil, onların kızları, oğlanları, gelinleri ve damatları belediyelerde. Kimisi sözleşmeli de. Bunlardan sıra gelse, asıl işe ihtiyacı olan garibanlar girecek, bir ekmek yiyecek ama herkes uzayan dal bizden olsun derdinde.
Benim köylüm, benim mahallelim, benim arkadaşım, benim hısımım falan fıstık…
Neyse, bu meselede yazdım da, başım derde giriyordu az daha. Ha, çok da umurumda değil de, fincancı katırları ürküyor nedense… Alınan, gücenen çıkıyor.
Hiç işe gitmeden maaş alan onlarca işçi, müdür ve avanesi var da, onu da bir başka gün yazarız artık.
*
Başlığa dönüyorum yeniden. Bekâr ya da evli, dengesiz bir hayatı var birilerinin. Ailevi ve ekonomik sorunlarla boğuşmaktan iflahı gevremiş, huzursuz, tedirgin, ekonomik sorunlarla uğraşmaktan bıkmış, yorulmuş. Kendini istenmeyen yerlere atmış, başkalarının oyuncağı, piyonu halene gelmiş. Elden çıkmış da gözden çıkarılmak üzere iken belediyeye girdiğinde, hayatı düzene girmiş.
Kendini bulmuş, rahatlamış. Dağılacak yuvası yeniden inşa edilmiş.
Çünkü belediyeler, bir insana iş ve aş verirken, özel yaşam dersleri, sosyal yaşam şartları da sunuyor bedava tarafından.
Okul yani bildiğiniz. Başkanlar, o başkanları temsil eden daire başkanları, genel müdürler, amirler falan, onlar da birer öğretmen.