Çözemedim, gülme gelir mi, gider mi, varın cevabını siz verin! Öyle pişmiş kelle gibi çok sırıtmayı, kahkahalar atarak gülmeyi sevmem. Ağlamayı da…
Ne zaman demiş bunu Başkan Karaca; ilçedeki yaşlıları ve tecrübeli insanları ziyaret ederek, onlardan yaşamlarına dair kıymetli bilgiler alıyor ve geçmişin birikimini geleceğe taşımayı sürdürüyormuş.
Asalında fena fikir değil. Değil de, uzun seneler ziraat odası başkanlığı yaparken, bu ulu çınar dediğimiz yaşlı insanları ziyaret etmek, onların bilgi ve tecrübelerinden yararlanmak aklına gelmedi de, şimdi boş beleş niyetine yaşlıların aklına ihtiyaç duymuş?
*
Allah var, başkan seçildiğinde ümitlenmiş, yaşından gelen bir yaşam tecrübesini hizmete dönüştürür diye bekledim. Beklediler yani. Türkoğlu ilçe halkı da bekledi, basın camiası da.
Sadece yaşlıların değil, her yaştan insanın bilgileri, tecrübeleri kıymetlidir, ihtiyaç duyana, anlayana, kadir kıymet bilene. Çünkü akıl yaşta değil, baştadır, Türkoğlu Belediye Başkanı Mehmet Karaca bunu yeni öğrendiyse, boşuna, nafile ömür tüketmiş!
*
Ulu çınar diye nitelediği yaşlı kimseleri unutmaması, ihmal etmemesi, hatırlanması kuşkusuz insani bir hareket. O bakımdan tebrik etmiyor değilim. O, hayatın çemberinden geçmiş, kimbilir neler görmüş, neler yaşamış ulu çınarlarda ne var, ne biliyorlar, Allah bilir.
Geçmişin birikimini geleceğe taşımak iki kelam etmekle, oturup bir yemek yemekle yaşanmaz, icraat gerek. Ama başkan Karaca’nın şimdiye kadar icraatın içinden eylemini duymadık, rastlamadık.
Yaşı kaç olursa olsun, her insanın bir yaşam kültürü, felsefesi vardır ve bazen on yaşındaki bir erkek veya kız çocuğu bile harikalar yaratabiliyor, icatlar çıkartabiliyor, proje üretebiliyor.
Her insanın ağzından çıkan cümlesi, içinde ihanete yoksa, içinde sevgi-saygı yoksa, içinde insana verilen kıymet yoksa, keyifli sohbetin, yenen yemeğin ne anlamı var!
*
Artık günümüzde her insanın hayatı bir hikâye, bir roman. Tabi ki her hikâyeden bir ders çıkartılır, bir senaryo yazılır, bir dizi çekilir, bir film çevrilir. Bunları yapabilmek için ise mükemmel bir genel yayın yönetmeni, harika bir senarist olmak gerekiyor.
Kuru ve basit hikâye karın doyurmuyor!
Tecrübe elbette önemli. Anlayabilene, dinlemesini bilene ilham verir! O birikimleri geleceğe taşımak ise ufuk ister, vizyon ister, cesaret ister, feraset ister!
İlçe halkı umut olsun diye, hizmet versin diye oy verdiği, seçtiği Başkan Mehmet Karaca’da Acaba bunun ne kadarı var!
Lale devri, lay-lom belediyeciliği değil milletin istediği, beklediği…
Bana bir gülmenin geldiği (ya da gittiği) ondan işte!