Çünkü emek ve zaman ayırmıştır.
Emeğe saygı kalmasa da, insan birilerinin haberini kullanırken, kaynak göstermek daha şık olur, etik gereği. Siz başkasının emeğine saygı göstermeyip, kendinize yakıştırdığınız ve önemli bulduğunuz haberin altına isminizi yazarsanız, bu ayıplanır, kınanır.
Etik de değil sonra.
Mahkemeye verseler, adam asarlar bu memlekette.
Ama hiçbir meslektaşımız, böyle bir terbiyesizliği kendine yakıştırmak, uyarır, kınar, o kadar.
Neticede meslek dayanışmasına kadar uzanır mesele.
*
Kim ne yazar, kim kimi eleştirir kimseyi ilgilendirmez. Herkesin haber yapma, bilgi edinme, eleştirme hakkı varken, yazılanlar yazanı, gazetesini ve sitesini bağlar. Başkasının haberi ve yazısı üzerinden rant sağlamaya çalışmak, ispiyonculuk yaparak, gelenin keyfi için başkalarına kalkıp söverek mesleği yerlerde süründürmek, çıkar karşılığı başkalarını memnun etmek adına etik olmayan gazeteciliği heves edinmek ayıpların en ayıbı, utanç verileni.
Bilgi ve belgeye dayanıyorsa, yapan ve yazan ile muhatabını ilgilendirir mesele. Helal olsun yazana, yapana! O vakit…
Evet o vakit, bize lahmacun yemek düşer!
*
O bakımdan, hasret kaldığımız, özlem duyduğumuz mesleki saygıyı, sevgiyi, ahlakı elden bırakmadan herkes ekmeğinin peşinde koşar, emeğinin karşılığını almak için canhıraş çalışıyorsa, o kimseye, gazeteye ve haber sitesine helal olsun!