Altına imza atabileceğim yazıyı sizlerle de paylaşmak istedim. Verdiği mesajlar ve eleştiriler on üzerinden on idi.
Buyurun, okuyabilirsiniz!
*
Neleri hatırlatır bilemem ama her insanın aklında mutlaka farklı çağrışım yapacaktır. İnsanların yaşı ilerlediği takdirde her şeyin farkına varıyor, karşıda ki insanın sana bakışlarından, konuşmasından yani baştan aşağı “tel’den tırnağa” varana kadar anlayabiliyorsun.
Kısaca yukarıda vermiş olduğum şarkı sözünde anlatmak istediğimi bir iki kelimeyle anlattım, lakin daha açıklık getirmem gerektiğini düşündüğüm için alt taraflarda detaya indim.
***
Kim ne söylerse söylesin edebimizle, konuşmamızla: ‘ekini ekiyorsak yemesini de bizden başkası yapmamalıdır.’ Saydığım, sevdiğim değer verdiğim Kürşad (D ile ) Kerem Akçakale ile birlikte geçtiğimiz günlerde bir kurumda işimiz olması münasebetiyle ziyarette bulunduk. Hoş sohbet ve konuşma sırasında Kahramanmaraş’taki işadamlarından söz açıldı. Sohbet ettiğimiz insan gayet beyefendi saygı ve sevgisi direk önünde duran bir insan. Yani samimi görünüp saygısını ve sevgisini sırtının altında taşıyan karakterlerden değil.
Kahramanmaraş’ın yabancısı dışarıdan gelmiş, (adı bizde saklı) konuşma sırasında Kipaş Holdingin adı geçti dinlemeye başladık.
“Kahramanmaraş’ın yabancısı olarak bu memlekette Kipaş Holdingin adını uzaklardan duyuyorum. Denizli ve Kütahya iline açtığı fabrikalar ile adından söz ettiriyor, memleketine sahip çıkıyor. Memleketin her insanı bu şekilde kendi şehrine sahip çıktığı sürece inanın Kahramanmaraş çok iyi noktalara gelebilirdi.”
Ekini ekiyorsa biçmesi ve yemesi de hiç kimseyi ilgilendirmez. Dışarıdan gelen bir insan bu denli gözlemler yapabiliyorsa bu bize mutluluk verdi.
***
Büyükşehir belediyesi ne yapsa yaranılmıyor, caddeler büyük bir özveri ile yeniden düzenleniyor ve modern bir şehir haline geliyor. Kul yapısı mutlaka herkesin hataları olacaktır. Bizler icraattan çok eleştiri ile zamanımızın büyük çoğunluğunu harcıyoruz. Oysa caddede yürürken, parkta otururken yerde gördüğümüz atıkları alıp çöpe atmak bile zorumuza gidiyor.
Bunları yapamazken,
- Ne haddimize bir belediye başkanını veya üst düzey amiri eleştirmek,
- Ne haddimize sağımızdaki esnafın bugün ne kadar kasa yaptığı,
- Ne haddimize insanların özel hayatını ifşa etmek,
- Ne haddimize insanlara iftira atmak,
- Ne haddimize insanları vicdansız bırakmak…
İlk önce kendine bakacak ve daha sonrasında eleştireceğin insanların yanlışlarını bulacaksın. Maddiyattan sıyrılıp maneviyatımızı güçlü kılmak hiç aklımıza gelmiyor mu?
Buyurun, Trabzon Caddesi yayalaştırılıyor…
Yayalaştırsan bir dert yayalaştırmasan iki dert, ne önümüzden gidiliyor nede arkamızdan, bu durumda her yerimizi kollamamız gerekiyor. Trabzon caddesinin yayalaştırılması bu memlekete yapılan veya yapılacak olan projeler arasında en önemli madde sıralamasında yer alıyor. Emeği geçenlere teşekkür ediyoruz.
***
Bazen insanların görme odaklarını kaybettiklerini görebiliyoruz. Bizim öyle gençlere ihtiyacımız var ki, devletine, vatanına, milletine ve Atasına sahip çıkması gerektiğinin bilincinde olması ve bu hareketle yaşaması ve arkamızdan gelen gençler olmalı diye düşünüyordum. Biraz umudum ve ümidim kırılmıştı.
Neden?
Sözünde yalan olan,
Kalbinde vicdan olmayan,
Eğitimini fevkaladenin üstünde yaşayan gençler geliyor diye düşünmüştüm (!) Yani 2030 yıllarından ümidimi kesmeye başlamıştım. Ömrümüz yeterse…
Çağlayancerit ilçesinde o mucit çocukları gördükten sonra biraz daha rahatladım. Bilim adına çok güzel icat yapmışlar, helal olsun demek düşüyor bizlere… Onları yetiştiren ailelere, öğretmenlerine ve bu fırsatı onlara sunan Belediye Başkanı Üzeyir Kızılseki’ye teşekkür ediyoruz.
Kısaca ekinleri ekiyorlar ve ileride 2030-2040 yıllarında ise bu ekinlerin yeşermesini bekleyeceğiz.
Yazımızın ana teması Ekin ekenin, o ekini biçmeden gözünü çıkarıyoruz.
Kalın sağlıcakla…