Şimdi bu tür müziklerin yerini pop aldı.
Konumuz müzik türü değil elbet. Birkaç gündür yoğunuz. Maşallah gelen giden çoğaldı. Evet diyene de gidiyoruz, hayır diyene de… Taraf ve takım seçme şansımız yok. Netice itibariyle haberciyiz, bize de malzeme lazım.
*
Yalnız dikkat ediyorum, insanlarda samimiyet yok. herkes bukalemun kesilmiş. Yağmur nerede tarla orada hesabı, herkes nabza göre şerbet veriyor.
Ne evet diyenler samimi, ne de hayır diyenler. Gözlemliyorum bunu. Adama bakıyorum, ilkelerle, davayla, cumhuriyetle, bayrakla, ezanla zerre-i miktar alakası yok, müteahhit, esnaf, gazeteci, sivil toplum kuruluş önderi, işadamı ve de siyasetçi, her neyse, ortama göre oy veriyor.
İçinden gelerek mi hayır diyor, bilerek, inanarak mı evet diyor, kestiremiyorsunuz. Hele bazıları şirinlik muskası takmıyorlar mı, ifrit oluyorsunuz!
Verdiği cevaba kendisi de inanmıyor! Yoksa korkusundan mı, tahmin etmek zor.
*
Bir ortamdasınız, kalabalık çevreniz, tabi iki kişi bir araya gelince, artık evde ne yenecek, akşama hangi dizi izlenecek, çocuklarla, ailecek bir yere mi gidilecek, özel hayat konuşulmuyor, varsa siyaset, yoksa siyaset.
‘evet’ diyorsun… Zarf atıyorsun ortalık yere. Balıklama düşen de oluyor, temkinli davranan da… Çünkü o ortamda evetçiler de var, hayırcılar da… Kimse ne diyeceğini bilemiyor. Kararlı ise, duruşunda ve inançlarında, ilkelerinde samimiyet varsa, ya evet diyor, ya hayır.
Bu kez güzergâh ve saf değiştirip, ‘hayır’ çıkıyorsa ağzından, herkes birbirine bakıyor, apışıp kalıyor insanlar. Ne cevap versin. Tepkilere maruz kalırım diye korkuyor, belki de ‘ulan helal olsun, aferin valla!’ övgülerine mi muhatap olacak, bilemiyor. Herkes ispiyoncu, herkes dedikoducu, herkes laf taşıyıcı hale gelmiş zira.
Aynı şey evet diyenler için de geçerli. Özetleyecek olursam, insanlar samimi değiller. Evet de dese, hayır da dese, ekmeğinden, işinden-gücünden olurum endişesi, korkusu var yüreklerde.
Havayı kokluyor, esen rüzgâra, düşen damlalara bakıyor, ya evet çıkıyor ağzından, ya hayır. Kestirip atıyor yani. Net…
*
Bana da sordular, soruyorlar, “16 Nisan’daki referandumda rengin, oyun, safın ne, evet mi hayır mı?”
Tek devlet, tek millet, tek bayrak için, Türklüğün bekası için, cumhuriyetin geleceği için…
Cevap veriyorum; haa!
Başka sorusu olan?