6 Şubat’taki yüzyılın deprem felaketinden sonra, şahsım şehrimin birçok insanı şehri terk etti. O günü, o anı, o psikolojiyi yaşayan bilir. Sabahın 4.17’si hiçbir zaman unutulmayacak, dedeler torunlarına, anneler-babalar evlatlarına anlatacak!
Kimse keyfinden gitmedi, kabul. Canını çok sevenler memleket değiştirdi. Onlara da hak vermiyor değiliz ama bu şehir, terkedilecek memleket değil. Eminim ve son kararım, gidenler mutlaka bir gün geri dönecek.
Çalışanlar mesela… Fabrikalarda çalışan işçiler. Dönecekler. Dönmeleri lazım, çünkü bu şehirde sanayinin çarkı da dönecek. Sanayide çarklar dönecek ki, şehir canlanacak, ekonomi canlanacak, iş hayatı normale dönecek.
Esnaf da ayağa kalkacak. Piyasaya can gelecek, hareketlilik gelecek, ramazan üzeri inşallah bereket gelecek! Ama esnaf mutlaka hükümetçe, devletçe desteklenecek. Tıpkı sanayiciler gibi tıpkı iş dünyası gibi, il ve ilçe bazındaki teşviklerle…
Evet, gidenler zaten gitti de, kalanlar da milletvekili aday adayı oldular, yaaaaaa! Kalite var mı, yerlerde sürünüyor.
Ne dediniz, duymadım, bir daha söyleyin; ‘Fay canına!’
*
Merhum oyuncu Levent Kırca’nın ‘Olacak o kadar’ isimli oyunundan almış bu başlığı. Deprem üzerine yazılmıştı skeç, güldüren ve fakat o kadar da düşündüren bir oyundu.
Evet, gidenler gitti, şehrin nüfusu yarıdan da aşağıya düştü. Öyle diyor aklı yetenler. Oturup da tek tek adam saymış değilim. Malum, bu şehirde her şeye aklı yeten insanlar da var. Ama bir şeye akılları yetiyor mu derseniz, emin değilim, kefil olamam! Çünkü çok bilen çok yanılıyor.
Daha önce koronada yaşadık bu hadiseleri, aynısı depremde de oldu.
Diyorlar ki, fay canına!
*
Depremden sonra çok senaryo üretildi, çok şey konuşuldu, yazıldı. Evet, şimdi daha iyi günlerimiz. Bakın, ramazan ayına da girdik. Belki depremle birlikte şehrimize gelen, arama kurtarma ekipleri yanında, bizleri doyuran, vakıflar, dernekler, cemiyetler en büyük ihtimalle Ramazan Bayramı sonrası çekip gidecekler memleketlerine.
Yabancılar da gidecekler.
Kalmayacak kimse. Ama biz acılarımızla baş başa kalacağız.
Diyeceğiz ki, fay canına!
*
Diyorlar ki, Maraş birinci derecede deprem kuşağı üzerinde. Bakın burası doğru. Ama asıl fay hattının nereden geçtiğini size söylesem dudaklarınız uçuklar.
Söyliiimmm mi?
Bizim beynimizden… Bu deprem neden oldu neden binlerce insan öldü, neden çarpık yapılaşmaya göz yumuldu, izin verildi, neden imar veya barış affı adı altında kaçak katlar karşısında gözler karardı.
Hepsi bir oy uğruna!
‘Suçlu ayağa kalk!’ desem, kimse kabahati üzerine almayacak, herkes birbirinin gözüne bakacak; ‘Sen suçlusun, bu kadar can senin yüzünden toprakla buluştu, bu kadar hatıralar, hayaller senin yüzünden enkaz kamyonu ile uzaklara döküldü, hadi, istifa et!’ desem birine, birilerine, ‘Yok yahu, anan güzel mi o kadar!’ deyip nanik yapacak!
Fay hattı nereden geçiyormuş öğrendiniz mi şimdi?
Yaaaa, fay canına!