Üzdüklerimiz, incittiklerimiz, yüreğindeki ince sızıyı fark edemeyip, vur abalıya misali abandıklarımız, gelenin keyfi için geçmişine kalkıp sövdüklerimiz, ilgisi-alakası, altı astarı olmadığı halde, yerden yere çaldığımız, kamuoyu nezdinde küçük düşürdüğümüz, kalbini kırıp selamı sabahı kestiklerimiz…
Siyasetçi ise siyasetçiden…
Belediye başkanı ise belediye başkanından…
Muhtarsa…
Sivil toplum kuruluşu kanaat önderi ise…
Sade vatandaştan… (Bakın ve dikkat edin! Görevini kötüye kullananlardan, amirliğinin hakkını veremeyenlerden, ihmal olsa haydi neyse, bile bile suç işleyenden, çalışanına, maiyetindekilere işkence çektirenlerden, dağları ben yarattım deyip, kendisini o göreve getirenlere sırtını çevirenlerden, vefadan bihaber vefasızlardan değil)
Kat be kat özür diliyorum! Defalarca, yüz bin kere…
*
Bizler de çocuk gibiyiz aslında. Çok çabuk alınganlık gösterip, çok çabuk küsüyoruz, küstüklerimize de acımadan, Allah ne verdiyse yüklenip, haşatını çıkartıyoruz.
Doğru mu, tabi ki değil.
Ancak dedim ya, biz millet olarak gaza gelmeyi seviyoruz.
Benzin pahalı diye…
NOT: dün çok sevdiğimiz bir kardeşimizi kaybettik. MHP belediye meclis eski üyesi, sıkı MHP’li, mevcut MHP İl Başkan Yardımcısı Ahmet Kahveci’nin babası MEHMET KAHVECİ, hayata veda etti. Ani ölümü hepimizi üzdü. Allah rahmet eylesin!