Evet, hepimiz utanmayı çoktan unuttuk desem, acaba bu iddiama kimler katılır, kimler onay verir, kimler ‘hadi sen de be, ne unutması’ mı der bilemem de, pişmiş kelle gibi pis pisi sırıtanlara gıcık olurum.
Sanki içinde bir şeyler gizliyormuş gibi..
Sanki sakalının içinde kırk şeytan varmış gibi…
Sanki memleket kendinden sorulur, sanki herkesi yedirip içiriyormuş gibi…
Sanki kendini bir halt sanıyormuş gibi…
Sanki ruhunda kin ve nefret duyguları besliyormuş gibi…
Sanki bir şeyleri çok biliyormuş da, söylemek istemiyormuş gibi…
Sanki cihanı kendi yaratmış, sanki her şey kendinden sorulurmuş gibi…
Sanki herkesi tanıyor, herkesle yiyip içiyormuş-geziyormuş da, çevresi çok genişmiş gibi…
Ukalalık ve bilgiçlik taslayanlardan oldum olası nefret ederim.
*
Sırıtmasının, pis pis gülmesinin altında yatan şeytanlığı, kurnazlığı nereden bileceksin ki…
İki kelimeyi bir araya getiremez, hatip oldum zanneder.
Türkçede 32 yanlışı çıkar, her dili bildiğini zanneder.
Eline fotoğraf makinası alır, araştırmacı gazeteci-yazar oldum zanneder…
Oysa kendini araştırsan, alt tarafı bağlar gazeli.
Bir toplantıya katılınca, bir partinin ucundan yakalayınca kendini siyasetçi, siyaset allamesi zanneder. Partinin zengin ettiği sözde siyaset bilimcisi.
Cahilin önde gideni.
*
Karşıma geçip de pis pis sırıtma öyle, çekil kenara! Adama gıcık verme!