Sanki yavaş gideni varmış gibi, bir de hızlısını istemiyor muyuz, ne kadar ayıp yani.
İsteyenin biri yüzü, vermeyenin iki yüzü kara diye bir tabir var Türkçemizde. Şu son senelerde, biri hızlı tren sevdasıdır gidiyor bakalım, Allah sonunu rast getire!
Ya biz ne zaman ve neredene istediğimizi bilmiyoruz, ya da isterken yanlış adres. Yanlış kapı çalıyoruz, acaba hangisi, kestirmek mümkün değil.
Gazetecisi haber yapıyor, köşesine taşıyor, siyasetçisi geldiğinde hızlı trenimiz olacak diye bas-bas bağırıyor, lakin ulusal basına yansıyan haberleri okuyunca da, “Acaba bizde mi bir eksiklik var da, taleplerimiz, isteklerimizi havada kalıyor, bizi ıskalıyorlar!” diye insan düşünmeden geri duramıyor.
*
Bu kanıya, bu kanata nereden vardığıma gelince.
İzin verin, ulusal gazetede çıkan bir haberi kaynak olarak vereyim de, sonra maraza çıkmasın! Yerel gazete haber yapsa, “Lan bunlar haberden ne anlarlar, yazmış işte kendi kafasından, sallamış!” derseniz de, lakin söz konusu ulusal medya olunca, gerisi teferruat oluyor!
Yazının içindeki küpür zaten her şeyi ispatlıyor, anlatıyor, resmediyor. Bize gerek kalmadan, yoruma ihtiyaç duymadan…
Üstelik de bu haberi veren hükümetimizin anlı şanlı Ulaştırma Bakanı sayın Binali Yıldırım. Hatırlayın, ulaştırma çalıştayı için Kahramanmaraş’a da gelmişti sayın Yıldırım. Zaten sayın Yıldırım gelip gittikten sonra, siyasetçilerimizin ağzına sakız oldu hızlı tren.
Sanki yavaşı varmış gibi, bir de hızlısı olacaktı, Allah muhafaza!
Bize de malzeme lazım ya, balıklama daldık, aha bugün, aha yarın derken, hızlı tren ile yatıp kalkmaya, neredeyse Kümbet’e bile hızlı trenle gidip gelmeyi koyduk kafamıza.
Sanki Çarşıbaşına gidecek gibi…
*
Bakın sayın Binali Yıldırım’ın talimatı ile Konya, karaman, Ereğli, Adana ve Gaziantep arası hızlı tren projesinin 2013 yılı yatırım programına alındığı öğrenildi.
Yani biz yine yaya kaldık iyi mi?
Hani hizmet alacaktık? Bir Göksun yolu ile avunup duruyoruz işte! O da ne zaman biter, Allah bilir!
Büyükşehir olduk işte, daha ne istiyorsunuz. Hızlı tren bizim neyimize, bize lüks gelir abi, hatta iki gömlek de büyük gelir ki, rahmetli temiz giymiş derler, emanet emanet durur üzerimizde ki, o da bize, kahramanlığımıza yakışmaz!