Yani Bahattin abimizin kardeşi. Halk şairiydi, dili sade ve ağdalı değildi. Kolay okunur, kolay anlaşılır dille yazdığı şiirleri, özellikle Hasan’a mektuplar şiirleri, günümüzü o kadar çok hatırlatıyor, günümüze o kadar çok uyuyor ki, unuttuysanız hatırlatmak istedim.
İşte o şiirleri…
*
Hasan’a mektuplar…
Çok oku, çok düşün, çok şeyler anla,
Aha bu mektubu alınca Hasan.
Manalar iplikten incedir amma,
Kelimeler biraz kalınca Hasan.
Gene ağzımızı açmıyor bıçak,
Huzur size ömür… Dert salkım saçak.
Oyuna kalkıyor yüzlerce köçek,
Batıdan bir hava çalınca Hasan.
Kök saldı bahçede ayrık otları,
Yemler pay edildi, sattık atları.
Biz kovalım derken baştan bitleri,
Sülükler yapıştı, kulunca Hasan.
Süt dolu güğümü çalarız taşa,
Kutsal görevimiz “Sağol çok yaşa!”
Mülkte hakikati aramak boşa,
Tüm suçlular güçlü olunca Hasan.
Derisini yüzdük demokrasinin,
İşi iştir imtiyazlı asinin.
Hakikatte vahşi, sözde “vasinin”
Dörtnala gidilir yolunca Hasan.
Canım Hürriyeti koydunsa ara,
Ekmek yalınayak kaçtı dağlara.
Çevremize küsmüş kardeşlik var ya,
Haber ver, izini bulunca Hasan.
Soysuzlar taş atar mukaddesata
Karşı duramazsak bizdedir hata.
Tahammül teşviktir, böyle hayata,
Öl.. İnsan küçülmez ölünce Hasan.
Hasan'a mektup (1)
Oğul bir mektup yaz bizim Hasan'a,
Bıldırki itlerin çoğu öldü de
Tor tosunlar kayış yardı bu sene,
Koç öküzler epey ayrık yoldu de.
Aramızda yamrı yumru tepeler,
Sokaklarda seyip gezdi sopalar
Sen giderken yeni doğan sıpalar
Torunlu morunlu eşek oldu de.
Köye çoban ettik sağır İbiş'i,
Çatal doğurtuyor erkek çebişi
Yağcılıktan yükün tuttu çok kişi,
Gene aşiretin yüzü güldü de
İbibikler dama yaptı yuvayı,
Pis kokudan balta kesmez havayı
Sorarsan şu bizim eski davayı,
Can sıkmasın, kıyamete kaldı de
Biraz daha azdı dünkü sinekler;
Yular bırakmadı kırdı inekler
Çıkın edip gönderdiğin dilekler,
Yalınayak gözü yaşlı geldi de
İncitmeyin derken gönül hatırı,
Gebe çıktı solakların katırı
Kör kıvrak bir kırık yemden ötürü,
Düşmanların davulunu çaldı de
Fukaralık bağdaş kurdu hasıra,
Harçlık marçlık gönderemem bu sıra
Hele mektup için bakma kusura,
Pul parası kesemizi deldi de
Yırtıldı geceler çakal sesinden;
Kazlar kafa çeker el kesesinden
Bozuk terazinin sol kefesinden
Demlenen hıyarlar rağbet buldu de
Sen gideli çok haşerat türedi;
Anaç balıkların hepsi tüledi
Kavaklara kaplumbağa tünedi!
Yörük yaylasına çingen doldu de
Hasan'a mektup (2)
Göz değdi köyümün güzellerine,
ELİF, yadellere göçtü be Hasan
SEVGİ size ömür dört kulaç önce,
Ecel çorbasını içti be Hasan
ASALET babasız çocuk doğurdu;
Hazlı HÜRRİYET'i haydutlar vurdu
Viraneye döndü TÜRKHAN'ın yurdu,
Köyün tadı tuzu kaçtı be Hasan
ADALET felç oldu, yürür değnekle,
NEŞE ne haltetsin soğan ekmekle…
GÖNÜL delirdi de yol beklemekle,
İsyan bayrağını açtı be Hasan
SAADET'in adı HÜLYA'dır şimdi;
Hergün birimizi aldatır şimdi
UMUT'lar rüyada, faldadır şimdi
Unut, eski günler geçti be Hasan
FAZİLET'i gelin ettik gurbete,
Kimbilir… Belki de gurbetten öte
Yağlı SERVET garaz eder ÜLFET'e
Ara yere nifak saçar be Hasan
ZEYNEP bize küskün, İFFET sürgünde;
Rezalet, felaket yağar her günde…
Yedi HASLET verem olur bir günde,
ÜLKÜ kötü yolu seçti be Hasan
Burada ne düğün ne BAYRAM kaldı…
En güzel UMUT'lar dalda ham kaldı!
Korku, hasret, isyan, keder, gam kaldı;
Binalar temelden uçtu be Hasan
İşte böyle… Malum ola halimiz;
Naçar böğrümüze düştü elimiz
Güven duyduğumuz her güzelimiz,
Bizlere bir kefen biçti be Hasan “