Birkaç gün, ara sıra fıkralarla idare edin!
Döndüğümde yine Maraş’ı, sorunları konuşur, sizleri dinlerim.
Söz!
*
Eyüp Karadayı’yı Tercümana Gazetesinden beri tanırım. İyi kalemdir, usta yazardır. Fıkrayı da çok sevdiğini bilirim.
İşte o usta kalemden bir fıkra:
Uçak, çok uzak diyarlara uçmaktadır. Tam inişe geçeceği sırada kaptan pilot anons eder;
“Sayın yolcularımız, 20 dakika sonra Paris Havaalanına iniş yapacağız. Hava parçalı bulutlu, sıcaklık 15 derece. AMAN ALALAH’IM YANDIM!”
Ve anons o anda kesilir. Haliyle bütün yolcular panik halindedir, ortalık çalkalanır, bir panik havası yayılır uçağın içine, korku, dehşet ne ararsanız var.
Birkaç dakika sonra, ki bu süre yolcular için sanki yıllara kadar uzun gelmiştir, kaptan pilot ikinci anonsu geçer; “Sayın yolcular kusura bakmayın, sizleri korkuttum amma hostes yanlışlıkla üstüme bir fincan sıcak kahve döktü, canım çok yandı. Pantolonumun ön kısmını bir görseniz…”
Arka sıralarda oturan bir yolcu bağırır; “O da bir şey mi, sen bizim pantolonların arka kısmını bir görsen!” der.