Ama fıkrayı okuyun önce. Peşin hükümlü olmamanız açısından..
Siz siz olun, bir meselede erken karar vermeyin. Yanılırsınız, zarar ziyan kaybına uğrarsınız. Bunu neden yazdık? Aşağıdaki fıkrayı okuyunca, ne dediğimi anlayacaksınız.
*
Karı koca bir barda oturuyorlardı. Önlerindeki içkilerini yudumlarlarken, bardan içeri hoş bir hatun girer. Bizimkilerin yanına yaklaşıp adama sarılır ve yanağından şapur şupur öper. Yanındaki karısına aldırmadan hem de…
“Nasılsın hayatım, epey oldu görüşmeyeli.” diyerek uzaklaşır ve ileride bir masaya gidip oturur.
Adamın karısı şaşkındır, dayanamayarak kocasına sorar; “Kim bu kadın?”
Adam sakin bir şekilde cevap verir; “Metresim!”
Kadın cevabı duyunca kükrer adeta, çıldırır sanki. “Ne, metresin mi, hemen boşanıyoruz. Sen ne şerefsiz, ne adi adammışsın, ben dururken metres ha? Bir de utanmadan metresim diyebiliyorsun!”
Adam gayet sakin, gülümseyerek; “Ne yani sevgilim, Etiler’deki dubleks daireleri, Bodrum’daki tripleksi, 24 metrelik yatı, sahip olduğun 4 son model ve pahalı arabayı bırakıp benden nasıl ayrılacaksın, ha?”
Kadın sakinleşir, çevresine bakınmaya başlar. Biraz ilerideki bir çift dikkatini çeker ve kocasına sorar; “Şu karşı masada oturan bizim Suat değil mi?”
Evet anlamında başını sallar adam.
Kadın yine sorar; “Peki yanındaki kadın kim?”
Kocası gayet soğukkanlı. “Metresi…” der.
Kadın biraz durduktan sonra; “Sana bir şey söyleyeyim mi, bizimkisi ondan daha güzel” cevabını verir.