Gün gelir, sıktığınız kurşun gelir, sizi alnınızın ortasından vurur. O zaman da, ‘eyvah, ben ne günah işledim de, bunlar başıma geldi’ dediğinizde iş işten geçmiş olacak.
İnsanız. Yarın başımıza nelerin gelebileceğini bilemeyiz. Belki acılar, belki felaketler, sıkıntılar musallat olacak başımıza. Kim bilir, belki de bir kazaya kurban gidebiliriz. Bir iftiraya uğrayabilir, birinin kanına girebiliriz.
Birinin felaketi, acısı, sıkıntısı, bizim sevincimiz, mutluluğumuz olmamalı.
Çünkü, keser dönüyor sap dönüyor, günü geldiğinde hesap dönüyor.
Yarınlar nelere gebe, bilemiyor insan.
*
Elimizden geliyorsa, imkânımız varsa, yapabiliyorsak, insanların acısını paylaşmak en güzeli. Felaketlerine sevinmek yerine, onlardan ders almak, ibret almak varken, sevinç çığlıkları atmak, göbek atmak bize bir şey kazandırmaz.
Tutun ki, birisi bir cinayet işledi, eline kan bulaştı. Bunu yapan arkadaşınız, komşunuz, yakınınız olabilir. Kınamayın, ‘oh iyi oldu, zaten bu yolun yolcusuydu, Allah belasını versin!’ demek yerine, ‘Allah ıslah etsin!’ demek en doğru ve isabetli yol olacaktır.
Yanlışı, eğriyi, kötüyü hoş karşılayacak, aferin diyecek, doğru bulacak değiliz.
Değiliz de, birilerinin acısı, sıkıntısı, bizim avuntumuz olmamalı…
*
Bunları neden yazdım?
Terör örgütü FETÖýe yardım ve yataklık yapmaktan, terör örgütüne maddi destek sağlamaktan gözaltına alınan tanıdık tanımadık bazı isimler için, sağda solda acımasız, kinci, öfke dolu sözlere duydum.
Tamam, kimse devletten büyük değil. Ki olamaz da…
Yukarıda da söyledim, suça meyleden kim olursa olsun, cezasını çekecek. Çünkü ülkede yargı var, ki bizi yargıya güveniyoruz.
Suçu sabit olmadan da kimseyi darağacına çekmenin manasız olduğuna inanıyorum.
Dün de yazdım, devlet içinde devlet olmaz.
Tek devlet, tek bayrak, tek vatan, tek din…
Başkalarının acısı, felaketi, bizim mutluluk ve sevinç kaynağımız olmamalı diye düşünüyorum. Unutmayın, keser ve sap meselesi…
Allah, devletimize ve milletimize zeval vermesin!