Gına geldi de diyebilirsiniz.
O nedenle siyasi yazılara birkaç gün ara veriyorum.
Biraz gülümseyin istedim.
Aşağıdaki fıkrayı size hediye ettim.
Buyurun, okuyun!
*
Adam yaşlandıktan ve emekliye ayrıldıktan sonra küçük bir sahil kasabasında denizin hemen önünde küçük bir ev almış, mutlu bir şekilde tüm kışı geçirmiş.
Yaz geldiğinde ise gündüz sorun yaşamasa da, gece olunca oraya istinasız her gece gelen ve sarhoş olarak bağıran çağıran gençler adamı uyutmaz olmuşlar. Tabi rahatsız olmuş yaşananlardan. Durumu düzeltmenin yolunu hemen bularak bir gece o gençlerin yanına inmiş. “Arkadaşlar…” demiş, “Siz gençlere teşekkür etmek istiyorum. Ben de sizin gibi sahil kasabasında büyüdüm ve her gece sahilde günümü gün ederdim. Sayenizde gençliğimi hatırlıyorum, yaşıyorum. Rica etsem her gece her birinize 100 lira karşılığında bunu tekrarlar mısınız?” demiş.
Her gece 100 lira, iyi para, kıyak iş…
Gençler hemen mutlu bir şekilde teklifi kabul etmişler. 2 gün sonra adam tekrar gençlerin yanına inip; “Arkadaşlar param kalmadı ama size 50’er lira verebilirim. Artık bu işi 50 liraya yapmanız gerekecek” diyerek yeni teklifini iletmiş.
Gençler biraz mırın kırın etmiş ama yine kabul etmişler teklifi. Havadan gelen para nasıl olsa…
Tekrar 2 gün geçmiş, adam tekrar yanlarına inmiş gençlerin. “Sevgili gençler, şu sıralar elimde para iyice azaldı ve ödememi 20 liraya düşürmek zorunda kaldım.” dediğinde gençler itiraz etmişler hemen; “Ya amca, boş versene sen. Bu paraya olmaz, biz işi bırakıyoruz!” deyip yaşlı adamın evin önüne uğramaz olmuşlar.
*
Kıssadan hisse; her insanın bir bedeli var. Her şeyin. Herkesin. Ha, para her şey mi tabi ki değil. Ama siz siz olun, ucuza gitmeyin!
Paranın insanları kullanması için en güçlü araç olduğunu da bilin!
Çünkü ana ile kızı birbirinden ayıran paradır, para…