Bir rezalet yaşanıyor. Başlaması, yarım bırakılması, bitirilmesi yılan hikâyesine dönüşen Köprülü Kavşak için, üniversite öğrencileri bile dalgasını geçmeye başladı. Onlar da Maraş’ta işlerin işallah-maşallah ile yürüdüğünü öğrenmiş olmalılar ki, “Biter işallah!” demekten kendilerini alamıyorlar.
Bürokratını dinleseniz, on kelimenin 5’i inşallah, siyasetçiyi dinleseniz, beş cümlenin 3’ü maşallah, vatandaşı dinleseniz, ilk tepkisi şu; “Maazallah!”
Eeeee, sonra komşuyu örnek gösterdiğin zaman, senden kötüsü yok. Maraş’ın nesi varmış, burada da kaliteli siyasetçiler, bürokratlar, yerel yöneticiler varmış da, varmış oğlu varmış.
Yani, bu şehir, mış, mış’la gidiyor.
*
Bu köprülü kavşak ile ilgili köşe yazısını yazarken, elamanım geldi, başlığı gördü, “Yetmiyor mu patron, ben burayı haber yapmaktan usandım, siz de yazmaktan bıkmadınız mı?” dese de, bizde bıkma, usanma olmaz!
Yanlışlıkları, hataları, yapılmayanları deşifre etmek, gerekirse isim vererek suçluları, ihmalkâr davrananları kamuoyunun gözünün içine sokmak.
Karayollarının ihmali kabak gibi ortada. Göksun-Maraş arasındaki yolu kaç kez dile getirdik, bir Allah’ın kulu çıkıp da iki kelam etmedi, cevap vermeye bile tenezzül buyurmadı. O rezil yolları, iptal edilen projeleri, toprağa gömülen paraları, heba edilen zamanı… Kim sorumlusu, kim?
Ben bu şehirden bir halt olmaz diyordum da, inanmıyorsunuz.
Bir tarafınızla gülüyorsunuz hep!
Eh, size de müstehak birader!