Bıktırdılar, gına getirdiler yani. İnsana bir pazar günü bile rahatlık yok mu yahu?
Baktım, açtım, MHP milletvekili aday adaylarından. Tabi bazı isimleri tanıyoruz. Neticede onlar hakkında az çok bir kanaatimiz var. Ya tanımadıklarımız, ismini gelen mesajlardan öğrendiklerimiz, karekökünü, çapını, liyakatini bilmediklerimiz… Adamın kendi özgül ağırlığından haberi yok, tutmuş aday adayı olmuş.
Ne için, gelen anket sorularına ismini verecekmişim.
Tanımıyorum seni. Neden sana kefil olayım, neden sana onay vereyim, neden sana ‘benim temsilcim bu olsun’ diyeyim, neden sana el ve omuz vereyim!
Babamın oğlu değilsin. Hele hele, anamın hıyar ettiği, babamın soğan diktiği hiç değilsin.
*
Bir de yağ çekiyorlar. Kahramanmaraş’ın yiğit evlatları, Sütçü İmam’ın imanlı torunları, diye…
Tamam da koçum, adını sanını mesajdan öğrendim. Ne yer, ne içersin, mesleğin ne, liyakatli misin, yetenekli mi, evli-bekar, kaç çocuklusun? Davana ne kadar sahipsin, sana ne kadar güvenebilirim? Beni tanımıyorsun bile. Tutup bir de mesaj çekiyorsun.
*
En önemlisi… Kusura bakma, yazmak zorundayım, yoksa içimde kalır!
Cenazemde yoksun.
Hastamda ziyaret edip geçmiş olsun demedin.
Düğünüme-derneğime katılmadın.
Büromu bile bilmezsin, bir çayımı bile içmedin.
Bırak Maraş merkezi, vazgeçtim ondan da, kendi ilçende bile tanınmıyorsun, topu rakibine kaptırmada üstüne yok, oy oranında bile rakibinden fersah fersah geridesin,
Hiçbir meslektaşımın yanına gidip, ‘Arkadaş ben de milletvekili aday adayıyım, bana destek verin!’ demedin. Elin cebine de gitmez, çünkü akrep var!
Eeeee, ne diye sahip çıkayım sana!
Saha yoksun, çarşıda-pazarda görünmedin, ne diye sana kefil olayım o vakit!
Dedim ya, anamın hıyar ektiği, babamın soğan diktiği değilsen, beni pazar günü niye rahatsız edersin be civanım.
Deli misin, divane misin?
Fesüphanallah!
*
Bırak Pazar günümü burnumdan getirme benim! Rahat bırak beni. Bugün (dün) mercimek köftesiydi günüm. Bırak da ağız tadıyla bir karnımı doyurayım.
Layık ve hakkı olanlara eyvallah!
Özellikle merkez siyasetinde öne çıkanlara…