Avşar Camisinin son durumunu, cami avlusu ortasına yapılan imam lojmanını soracaktım, yakışmadığını, cemaatin ve mahalle sakinlerinin tepki gösterdiğini söyleyecektim, toplu taşıma aracında yakalamışım, rahat konuşamadık.
Üstelik de Umre’den yeni gelmişti.
Üstelik de bu ayın başından beri izinde olan Müftü Muhammed Gevher’in yerine vekalet ediyordu.
Üstelik de makam aracını kullanmıyordu,
Üstelik de, kullanması gerektiği, kullanabileceği halde, makam aracı yerine toplu taşıma araçlarını tercih etmesinin sebebini, kerametini, faziletini soracaktım.
Tebrik edecektim.
Yer dardı, zaman müsait değildi.
Konuşamadık.
Ondan sonra da aramadım zaten.
Bir müftü vekilinin makam aracını kullanmayıp, toplu taşıma aracını kullanmasının, tercih etmesinin nasıl bir duygu olduğunu soracaktım.
*
Bu satırlar, takdir duygularımın bilgisayara dökülmüş hali.
Örnek bir vekil.
Vekil derken, sakın milletvekili sanmayın, müftü vekili Muhammed Gevher’in sağ kolu, Beyazıt Kanat’tan söz ediyoruz burada.
Demem şu ki, sorumlu amirin yerine bakanlar, kendini vekil sıfatıyla öne çıkartanlar, her türlü imkan ve nimetten yararlanmak, fırsatı değerlendirmek isterken, sayın müftü yardımcımızın bu tür ucuzlukları ve basitlikleri göz ardı ederek, devlet adamlığına yakışır hareket etmesi, dürüst davranması, (el öpmekle ağız pis olmazmış) örnek davranışı, onu hem bizim, hem de camianın nezdinde daha da büyüttü.
Resmi araç savurganlığının dibe vurduğu, tavana yaptığı günümüzde, Kanat’ın asil davranışına herkes şapka çıkarttı, hayret etmeyi bırakın, takdir etti.
*
Makam arabasına binseydi, kimse ‘niye bindin?’ demezdi, diyemezdi.
Hakkıydı…
Fırsat bu fırsat demedi.
Devleti korudu, imkânları özel zevkleri için peşkeş çekmedi.
Hem de daha Ümre’den yeni gelmişken, dinlenmeden, kendine gelmeden görevinin başında olması, takdire şayan bir olgunluk, hareket!
Bırakın bir il müdürlüğüne vekâleti, bir kıçıkırık yetki verilen sıradan insanların yemediği halt kalmazken günümüzde, Kanat’ın örnek ve duyarlı davranışı,
Dilerim bazılarına, hatta çoğuna ders olur, ibret alırlar, belki de varsa utanmaları, utanırlar!
O kadar…
Sevgiler hocam. Hep böyle dürüst kal.