Bugün çalışan gazeteciler günüymüş. Bayrammış yani. Bize her gün bayram ama, sağ olsunlar, bizi senede bir, sadece gazeteciler gününde hatırlayan dostları, siyasetçileri, bürokratları, sivil toplum kuruluş önderlerini bir hatırlayayım dedim.
Canlarım benim!
Ne kadar çok severmişsiniz bizi de, haberimiz yok!
Biz de nankör milletiz velhasılı kelam!
Siz kutlarsınız, biz böyle dalga geçeriz.
*
“Kuru kuru gadanı alim, takır takır yoluna ölim!” derler bizim şehirde.
Biz öyle bir toplumuz ki, annelerimizi, babamızı, öğretmenimizi, sevgilimizi ve sağlığımızı senede bir hatırlarız.
Sağ olsunlar, büyüklerimiz de, ki başta siyasetçiler, bürokratlar, sivil toplum kuruluş önderleri, bizleri de senede bir severler!
O bakımdan, dün ve bugün yerel gazeteler ve internet siteleri, gazeteciler günü kutlaması ile dolu.
Bize öyle övgüler yağdırırlar ki, bazen biz bile kendimizi tanımakta zorluk çekeriz. “Vay be, biz neymişiz de haberimiz yokmuş!” manasında şaşırıp kalırız.
*
Bizi halkın gözü, kulağı yerine koyarlar, toplum ile siyasetçiler, bürokratlar arasında köprü olduğumuzu ballandıra ballandıra anlatırlar, methiyeler düzerler ki, biz bile kendimizi tanımakta, tanımlamakta zorluk, hatta sıkıntı çekeriz.
Bizi senede bir sevdikleri için, hatırladıkları için olsa gerek!
*
Modaya uyalım, biz de meslektaşlarımızın gazeteciler gününü kutlayalım.
Bizleri onurlandıran, taltif eden, yere göğe sığdıramayan, ayaklarımızı yere bastırmayan, havalarda gezdiren, methiyeler dizip bizi olduğumuzdan fazla göstermeye çalışan siyasetçilere, bürokratlara, dernek ve sendikalara, sanayi ve iş dünyasına, sivil toplum kuruluşlarına teşekkür ederiz!
SON SÖZ: Sev seni seveni kapında kölen olsa, sevme seni sevmeyeni Mısır’a sultan olsa!”