Onun adı Ejder, Ökkeş olan benim!

Bugün cumartesi. Haftanın son günü. Ciddi yazı neyinize, bir fıkra ile günü kurtaralım. Herkes öyle yapıyor. Siyasetçi günlük siyaseti ile günü kurtarmaya çaba gösteriyor, bürokratı öyle, sivil toplun kuruluşları öyle.

Sendikacısı, oda başkanı… Hiç değişmiyor!

Herkes idareci olmuş.

Günübirlik geziler, ziyaretler gibi, günü kurtarmak için günü birlik yazılar da moda olunca, bugün de bize fıkra yazmak düştü.

*

Genç bir baba, küçük oğlunun arabasını kaldırımda sürerken, bebek arabadan inmek ister. Oyuncaklarını yola atar, sonra da avazı çıktığı kadar bağırmaya başlar. Hem oyuncaklarını atar, hem de bangır bangır bağırırken, babasından oyuncaklarını toplamasını ve kendisine vermesini ister.

Genç baba çaresiz, oyuncakları atılan yerden alır, tozunu toprağını temizler ve çocuğuna geri verir.

Ama çocuk, oyuncakları alır almaz yeniden kaldırıma fırlatır.

Oğlan fırlama ya..

Genç baba sakin bir tavırla, kendi kendine konuşur; “Sakin ol Ökkeş, kendine hakim ol!” diyerek söylenir.

Uzaktan olanı biteni izleyen sarışın,  fıstık gibi bir kadın, genç babayı tebrik etmek için yanına gelir;

“Siz çocuklarla nasıl anlaşılacağını çok iyi kavramışsınız. Kutlarım sizi”

Sonra eğilerek çocuğa doğru konuştu, “Demek bu afacanın adı Ökkeş, öyle mi? Gel bakalım, seni kucağıma alayım, seveyim biraz, ağlaman belki geçer!”

Genç baba hemen atıldı, cevap verdi,  “Hayır, onun adı Ejder, Ökkeş olan benim!”

*

Bugün dünya barış günü imiş. CHP’lilerden öğrendik. Huzur ve barışa en çok ihtiyacımız olduğu şu günlerde, hatırlattıkları için CHP’lilere teşekkür ederken,  herkese barış tavsiye ediyorum.

Yoksa, bakkala sipariş verin, getirtsin!