Hemen herkes biliyormuş ama, ben yeni öğrendim, yeni bildim. Son kullanma tarihimiz geldiğinden olsa gerek, belki de okuduk da belleğimizde kalmadı.
Güldürürken düşündüren hikâyeleri severim. Sözleri de…
Aşağıda okuyacağınız fıkrayı, Vedat Demirbağ dostumuzun köşesinde okudum. Hoşuma gitti, hoşgörüsüne sığınarak sayfama taşıdım.
Okuyalım, yorumu sonraya bırakırız.
*
Üç arkadaş, bir yaz günü yaya olarak yolculuk yapmak zorunda kalırlar. Biri Türk, biri Arap, diğeri de Ermeni.
Lakin Ermeni olan aynı zamanda papaz.
Hava sıcak ya, bir süre sonra yolda su ihtiyacı hissederler, susarlar ama etrafta da su yok. Bağların, üzümlerin de olgun zamanı. “İki salkım üzüm yiyelim de ağzımız ıslansın, susuzluğumuz giderilsin!” diye düşünürler ve bir bağa dalarlar.
Bağın sahibi bir Türk ama onu görmemiş üç ahbap çavuşlar. Bizimkiler de, “Sahibi gelirse, kaç para isterse veririz!” diye düşünmüşler.
Tam bu sırada bağın sahibi gelmiş. Üç kişi üzümü yiyor. Fena bozulmuş tabi adam, çünkü üç kişiyle başa çıkamayacağını biliyor.
Birine bakmış, kıyafetinden Ermeni ve papaz olduğunu anlamış. Diğerine bakmış, onun da konuşmasından, suratının renginden Arap olduğunu tahmin etmiş.
Türk’ü tanımakta sıkıntı yok!
Dönmüş Ermeni’ye; “Bak, bu adam Türk, yesin malımı, helali hoş olsun. Çünkü benim kanımdandır, bu da Arap ama, din kardeşimdir. Sen ne demeye yiyorsun üzümlerimi” diye çıkışmış.
Sonra da Ermeni’nin üzerine çullanmış, bir güzel dövmüş. Ermeni’nin kıpırdayacak hali kalmamış, yere serilmiş.
Bağ sahibi bu defa Arap’a dönmüş; “Tamam Müslümansın da, niye sahipsiz bağa giriyorsun, üstelik de benden izin almadın! Haydi bu adam Türk, benim kanımdan! Afiyet olsun! Çünkü o biri Türk, kardeşimdir!” demiş.
Bağ sahibi Arap’ı bir güzel dövmüş, ağzı burnu kan içinde. Tabi Türk’ün sevincine, keyfine diyecek yok.
Sonra Türk’e dönmüş; “Tamam, anladık Türk’sün, kardeşimsin, aynı kanımdasın. Ama sahibi olmadan başkasının bağına girmek hangi kitapta yazıyor, ayıp değil mi yaptığın? Haydi ötekiler biri Arap, biri Ermeni. Sana ne oluyor?”
Demiş ve Türk’e vurmaya başlamış. Bağdan kaçak üzüm yiyen Türk yumruğu yiyince yere yığılırken, yerde yatan Arap’a seslenmiş, “Biz, papazı dövdürtmeyecektik!”
*
Kıssadan hisse; yarın Ermeni papazın dayağına ses çıkartmayan, Müslüman Arap dayak yediğinde tepki koymayan Türk gibi dayak yediğinizde, tepki koyacak kimseyi bulamayacaksınız.
*
Dost tavsiyesi…
Siz siz olun!
Yanınızdakilere, arkadaşlarınıza, dostlarım dediklerinize dikkat edin!
Kimsenin arkasından konuşturmayın ve konuşmayın!
Siz konuşursanız, sizin de arkanızdan konuşacak birileri her zaman çıkacaktır, olacaktır.
Ve yine siz siz olun; yol arkadaşlarınıza ihanet etmeyin, bir salkım üzüm için onları satmayın, adam satmayın, dostlarınızı aldatamayın! Aldatan, aldatılır.
SON SÖZ: Başkalarına layık gördüklerinizi, bir gün yaşayabileceğinizi asla unutmayın!